چکیده: فعالیت های کشاورزی به عنوان یکی از دلایل کاهش کیفیت آب های زیرزمینی در دنیا معرفی شده است. دشت الشتر در استان لرستان یکی از مناطق با کشاورزی عمده بوده و بنابراین می تواند مستعد آلودگی ناشی از کشاورزی باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کشاورزی بر شیمی آبخوان الشتر انجام شده است. به منظور بررسی کیفیت آب های زیرزمینی منطقه الشتر از 29 حلقه چاه و 4 دهنه چشمه در تیر ماه 1395 نمونه برداری صورت گرفت. پارامترهای هدایت الکتریکی (EC) ، pH و دما در محل و یون های اصلی و نیترات در آزمایشگاه اندازه گیری شده است. از بررسی تغییرات مکانی هدایت الکتریکی، نمونه های آب زیرزمینی در آبخوان الشتر به دو گروه قابل تفکیک می باشد. گروه یک دربرگیرنده نمونه های با هدایت الکتریکی کمتر از 450 میکروموس بر سانتی متر بوده، که با توجه به فاصله بیشتر از رودخانه و عمق بیشتر سطح آب زیرزمینی عمدتاً رفتار شیمیایی آن ها متأثر از فرایندهای هیدروژئوشیمایی غالب در آبخوان می باشد. گروه دو نمونه های با هدایت الکتریکی بیشتر از 450 میکروموس بر سانتی متر بوده که به دلیل کاهش عمق سطح ایستابی رفتار شیمیایی آن ها تا حدود زیادی متأثر از فرایند تبخیر در آبخوان می باشد. تیپ غالب آب زیرزمینی بی کربناته- کلسیک است. تغییرات نیترات در آبخوان الشتر نیز به دو گروه قابل تفکیک می باشد. نمونه های گروه یک (EC< 450 µs/cm) در بخش های با فعالیت های کشاورزی عمده قرار داشته و افزایش نیترات آن ها به دلیل فعالیت های کشاورزی می باشد. نمونه های گروه دو (EC> 450 µs/cm) از گستره بسیار زیادی در مقدار نیترات برخوردار بوده که خود قابل تفکیک به دو زیر گروه G2A و G2B می باشد. نمونه های زیر گروه G2A هدایت الکتریکی و نیترات بالایی داشته و افزایش نیترات آن ها متأثر از پدیده تبخیر می باشد. نمونه های زیر گروه G2B هدایت الکتریکی بالایی داشته، لیکن مقادیر نیترات آن ها به دلیل فرآیند نیترات زدایی کاهش یافته است. نتایج نشان می دهد در سه مورد از نمونه ها غلظت نیترات بیشتر از استاندارد آب آشامیدنی (45 میلی-گرم بر لیتر) می باشد. نیترات دارای همبستگی زیادی با کلسیم، کلر و بی کربنات بوده که این موضوع منشأ کشاورزی نیترات را تأیید می نماید.