چکیده: دشت هرات در فاصله 240 کیلومتری جنوب شهرستان یزد قرار گرفته است. این دشت یکی از دشت‌های نسبتاً وسیع در استان یزد بوده که به عنوان یکی از مناطق کشاورزی محسوب می‌گردد. بر اساس مطالعه هیدروگراف معرف آبخوان، سطح ایستابی دارای روند نزولی بوده و میزان افت سطح آب برای دوره 25 ساله مهر 68 تا بهمن 93 معادل 71/12 متر بوده که متوسط افت سالانه 50 سانتی‌متر می‌باشد. با بررسی هیستوگرام بارش در طول سال‌های آماری 93-1368 مشاهده گردید مقدار بارش از سال 82 به بعد کاهش محسوسی داشته و همچنین پراکندگی بارش‌ها افزایش یافته است. با توجه به هیدروگراف معرف آبخوان به همراه بارش، سطح ایستابی از سال 83 به بعد روند نزولی کاملاً مشخصی داشته که با کاهش بارندگی از این سال به بعد مطابقت دارد. لازم به ذکر است از اوایل دهه 80 دمای هوا به صورت واضحی افزایش یافته که این افزایش می‌تواند ضمن افزایش تبخیر و تعرق سبب افزایش برداشت از منابع آب زیرزمینی و کاهش سطح آب زیرزمینی گردد. بررسی ارتباط نوسان سطح ایستابی با برداشت از منابع آب زیرزمینی نشان می‌دهد که تعداد کل چاه‌ها، متوسط ساعت کارکرد چاه‌ها و به تبع آن مقدار تخلیه از منابع آب زیرزمینی از سال 1374 تا 1388 افزایش یافته که این عامل نیز می‌تواند یکی از دلایل افزایش شیب هیدروگراف از سال 1383 به بعد معرفی گردد. با توجه به نتایج حاصل از سری زمانی تأخیر زمانی محاسبه شده بین بارش و سطح ایستابی توسط دو روش تابع همبستگی متقابل و طیف متقابل از 1 تا 5 ماه محاسبه گردید. به منظور تخمین تغذیه به آبخوان هرات مقدار آبدهی ویژه با توجه به دانه‌بندی بافت خاک در لاگ‌های حفاری 7 درصد در نظر گرفته شد. مقدار میانگین تغذیه محاسباتی با روش نوسان سطح ایستابی معادل 29/15 میلیون مترمکعب می‌باشد. ترسیم سری زمانی تغذیه همراه بارش به دفعات آن نشان می‌دهد هماهنگی بسیار خوبی بین آن‌ها وجود دارد. رابطه تغذیه و نسبت بارش به دفعات بارش از ضریب همبستگی مناسبی (R2=0.79) برخوردار می‌باشد که نشان‌دهنده ارتباط نزدیک این دو پارامتر می‌باشد.