چکیده: قند اینورت ترکیبی از گلوکوز، ساکارز و فروکتوز است که از هیدرولیز ساکارز به‌دست می‌آید و معمولاً به‌عنوان «شربت اینورت عسل مصنوعی» شناخته می‌شود. ویژگی‌های آن بسته به نسبت اجزای موجود متغیر است و در طی فرآیند هیدرولیز، از شکل راست‌گرد به چپ‌گرد تبدیل می‌شود. تولید قند اینورت از طریق هیدرولیز ساکارز با استفاده از محلول‌های اسیدی انجام می‌گیرد. در این فرآیند، افزایش دما و کاهش pH منجر به افزایش سرعت هیدرولیز می‌گردد. میزان انورسیون ساکارز در طی این فرآیند تحت تأثیر پارامترهایی چون زمان، دما و pH تغییر می‌کند و نسبت گلوکز و فروکتوز تولیدشده در کنار ساکارز باقی‌مانده، نمایانگر خصوصیات فیزیکی محلول قندی و کیفیت شربت اینورت تولیدشده است. با توجه به اهمیت دما، زمان و pH بر روی فرآیند اینورت شدن، این تحقیق به بررسی تأثیر این عوامل بر قند انورت شده در کارخانه قند شاهرود پرداخته است. داده‌های مربوط به واکنش‌های مختلف جمع‌آوری و تحلیل شده‌اند. روش‌های تجربی شامل انجام آزمایشات در دماهای مختلف و اندازه‌گیری pH در هر مرحله از واکنش بودند. نتایج نشان داد که با افزایش دما، درصد تولید انورت‌ها افزایش یافته است، که به دلیل تغییر در دینامیک واکنش‌ها و تسریع در تعاملات شیمیایی بین مواد اولیه است. همچنین، با وجود افزایش درصد انورت‌ها، pH معمولاً کاهش یافته که به شرایط اسیدی‌تر در واکنش‌ها اشاره دارد. این کاهش pH می‌تواند نشانه‌ای از تولید اسیدهای جانبی باشد که بر کیفیت محصولات نهایی تأثیرگذار است و ممکن است نشانه‌ای از تشکیل محصولات جانبی ناخواسته باشد. نتایج به‌دست‌آمده از این تحقیق می‌تواند به بهینه‌سازی فرآیندها در صنایع شیمیایی کمک کند و نمایی دقیق از تأثیرات نظارتی بر تولیدات مختلف ارائه دهد.