چکیده: در این تحقیق، خواص ساختاری و الکترونی کوالیگومر تهیه شده از مونومر آنیلین و 1-آمینو9و10-آنتراکینون (ANI-co-AAQ) مورد محاسبه و بررسی قرار گرفته است. کوالیگومرهای مورد مطالعه شامل دیمر، تترامر، هگزامر و اکتامر به فرم پرنیگرآنیلین (PNB) هستند. برای انجام محاسبات کوانتومی از روش نظریه ی تابعی چگالی در سطح نظری B3LYP/6-31G**. بررسی ویژگی های ساختاری کوالیگومر نشان می دهد که میانگین انحراف زوایای پیچشی با افزایش طول زنجیر الیگومری برای هر سه حالت خنثی، کاتیونی و آنیونی کوچکتر می شود و به ساختار مسطح نزدیک تر می شوند. در حالت های تقویت شده کوالیگومر به‌ویژه در حالت دوپه شده نوع p، طول پیوندهای یگانه و دوگانه ی C-C و C-N در سیستم π-مزدوج به هم نزدیک تر می شوند. نتایج به دست آمده از محاسبه اوربیتال های پیشانی نشان می دهد شکاف انرژی بین HOMO و LUMO با افزایش طول زنجیر الیگومری کاهش می یابد که بیان گر بهبود خاصیت رسانایی در این دسته از مولکول ها است. علاوه بر این، مقدار شکاف انرژی برای هر دو حالت دوپه شده (p و n)، به ویژه حالت دوپه شده نوع p از کاهش بیشتری نسبت به حالت خنثی برخوردار است. مقایسه مقادیر شکاف نواری نشان می-دهد که در حالت خنثی و تقویت شده نوع p، جابجایی حامل های بار الکتریکی در کوالیگومر بهتر از همو-الیگومرها می باشد. نتایج طیف های UV-Vis شبیه سازی شده برای کوالیگومر حاکی از، روند افزایشی در λmax و روند کاهشی در انرژی های جذب با افزایش طول زنجیر کوالیگومر است. جابجایی قرمز مشاهده شده در طیف مرئی این دسته از مولکول ها همراه با افزایش طول زنجیر و تقویت کوالیگومر موجب تسهیل سرعت تزریق حفره (بار مثبت) در این ترکیبات می گردد. توزیع چگالی بار الکتریکی بر روی حلقه های آنیلینی در کوالیگومر نسبت به هموالیگومرها بهتر صورت گرفته است و با افزایش طول زنجیر الیگومری، بار الکتریکی از توزیع یکنواخت تری برخوردار است.