چکیده: اساس مدل خوشه‌ای بر این اصل استوار است که درون هسته‌ها ترکیباتی از نوکلئون‌ها وجود دارند که ضمن حفظ خود، با یکدیگر نیز برهم‌کنش دارند. مدل خوشه‌ای، یکی از کارآمدترین مدل‌های هسته‌ای در توصیف سیستم‌های چند جسمی می‌باشد. بررسی ویژگی‌های سیستم‌های پنج ذره‌ای به دلیل دارا بودن 15 درجه‌ی آزادی بسیار پیچیده و دشوار است، بنابراین مدل خوشه‌ای یکی از راهکارهای مفید برای رفع این مشکل می‌باشد. بر اساس این مدل، سیستم پنج‌ ذره‌ای به سیستم‌های دو ذره‌ای و یا سه ‌ذره‌ای تبدیل شده و به جای بررسی برهم‌کنش تک‌تک ذرات به بررسی برهمکنش بین تک‌تک خوشه‌ها می‌پردازیم و با انتخاب پتانسیل مناسب بین خوشه‌ها، ویژگی‌های سیستم تعیین می‌شود. سیستم‌های پنج ‌نوکلئونی (هسته‌هایی که بعد از پوسته بسته دارای پنج نوکلئون منفرد می‌باشند، در ساختار هسته‌ای، لایه‌ای که بیشترین تعداد مجاز نوکلئون براساس اصل طرد را دارا می‌باشد، پوسته بسته نامیده می‌شود.) و سیستم‌های پنج کوارکی (پنتاکوارک‌ها) از جمله سیستم‌های پنج ‌ذره‌ای می‌باشند.‌ در ساختار خوشه‌ای پنج‌ کوارکی‌ها را می‌توان به صورت سیستم‌های دو جسمی (دی‌کوارک–تری‌کوارک) و یا سه‌ جسمی (دی‌کوارک–دی‌کوارک–پاد‌کوارک) بررسی نمود. هسته‌های آینه‌ای 9Be و 9B با توجه به قرارگیری نوکلئون‌هایشان در ترازهای هسته‌ای به صورت‌های مختلف مدل شده‌اند. یکی از انواع مدل‌های خوشه‌ای مطرح برای این هسته‌ها ساختار خوشه‌ای