چکیده: راکتور تحقیقاتی تهران از جمله چشمه های نوترونی فعال در کشور است که می‌تواند در نوترون درمانی مورد استفاده قرار گیرد. ارزیابی های اولیه نشان می‌دهد که امکان استفاده از اتاق درمان موجود در ساختمان راکتور وجود دارد. به این منظور باید قلب راکتور در استخر شرقی مورد بهره برداری قرار گیرد. همچنین یک کانال شکل دهنده باریکه بین قلب و دیوار استخر شرقی طراحی و ساخته شود. در امکان سنجی عملی انجام شده در راستای این پروژه برای نخستین بار دریچه های منتهی به استخر که دارای 120 پیچ بوده باز شد و افقی جدید در راستای عملیاتی شدن این تحقیق گشوده شد. از طرفی در ارزیابی های تئوری اولیه میزان افت شار از مکان قلب راکتور در بخش استخر شرقی تا اتاق درمان محاسبه گردید. سپس به طراحی تفصیلی یک کانال شکل دهنده باریکه با در نظر گرفتن جنبه های مختلف نوترونیک، ایمنی، آلودگی دز گاما و نوترون های سریع پرداخته شده است. نتایج نهایی نشان می‌دهد پس از طراحی کامل کانال شکل دهنده باریکه (کندکننده، موازی ساز، حفاظ نوترون حرارتی و گاما) در بخش پرتودهی اتاق درمان شار نوترون فوق حرارتی در حدود 2/96 ×109 (n/cm2.s) می‌باشد، که بر اساس الزامات ارائه شده از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی، دارای شدت بسیار مناسبی با کمترین آلودگی های ناشی از گاما و نوترون های سریع می‌باشد. همچنین با درنظر گرفتن فانتوم های مناسب و محاسبه دزیمتری، به امکاسنجی باریکه طراحی شده در درمان تومور های عمیق مغزی پرداختیم. نتایج حاصل نشان می‌دهد، باریکه طراحی شده قابلیت درمان تومور های عمیق تا حدود 5 سانتی متری از سطح پوست را دارا است. به منظور ارزیابی از میزان دز گیری کارکنان راکتور در حین فرآیند پرتودهی با در نظر گیری شرایط اتاق درمان موجود در راکتور به محاسبه دزیمتری تمامی ارگان های مهم بدن کارکنان پرداخته شد و کلیه مناطق خطرناک از لحاظ پرتوگیری در اتاق درمان مشخص گردید. نتایج حاصل از تحقیقات دزیمتری کارکنان نشان می‌دهد برای حفظ ایمنی کارکنان بهتر است بجز در موارد اضطراری از ورود به اتاق درمان اجتناب شود.