چکیده: درهم‌تنیدگی یک مشخصه بنیادی مکانیک کوانتومی است. این مفهوم که اولین بار با طرح مقاله معروف EPRتوسط شرودینگر مطرح شد، همبستگی غیرموضعی بین دو یا چند سیستم کوانتومی را توصیف می‌کند که این نوع همبستگی‌ها صرفا کوانتومی است و مشابه کلاسیکی ندارد. این نوع همبستگی کوانتومی یکی از منابع اصلی برای فعالیت‌های پردازش و محاسبات کوانتومی است. بررسی حالت‌های درهم‌تنیده در سیستم‌های مورد استفاده در اطلاعات و محاسبات کوانتومی مورد مطالعه بسیاری از دانشمندان قرار گرفته است. در اغلب سیستم‌های کوانتومی برهم‌کنش سیستم با محیط (سیستم کوانتومی باز) اجتناب ناپذیر است. درهم‌تنیدگی در اثر این نوع برهم‌کنش به‌صورت غالب کاهش می‌یابد ولی در مواردی با توجه به هندسه برهم‌کنش با محیط و نوع برهم‌کنش می‌توان به ایجاد یا حفظ درهم‌تنیدگی در این سیستم‌های کوانتومی باز دست یافت. برای بررسی دینامیک سیستم‌های باز کوانتومی، می‌توان از روش معادله اساسی (مارکوفی یا غیرمارکوفی) و یا ابرعملگرها استفاده کرد. از سیستم‌های مورد علاقه در ایجاد کیوبیت‌ها می‌توان به نقطه‌های کوانتومی اشاره نمود. بدین منظور با به‌دام اندازی یک الکترون در نقطه کوانتومی و کنترل برهم‌کنش آن با نقطه‌های کوانتومی دیگر می‌توان به ساختار تجربی یک کیوبیت دست یافت. درعین حال جفت نقطه‌های کوانتومی با یک الکترون به‌دام افتاده در آن نیز نقش یک کیوبیت را ایفا می‌نماید. در این پایان نامه ابتدا به معرفی مفاهیم اولیه مربوط به نظریه اطلاعات کوانتومی می‌پردازیم و سپس به معرفی جفت نقطه‌های کوانتومی، ساختار آن‌ها و چگونگی دست‌یابی به یک کیوبیت توسط آن‌ها می‌پردازیم. در ادامه به معرفی دقیق‌تر سیستم کوانتومی باز پرداخته و با معرفی دینامیک مارکوفی، معادله اساسی مارکوفی را برای یک سیستم کوانتومی باز به‌دست می‌آوریم. در انتها ضمن معرفی مدل مورد بررسی که شامل دو جفت نقطه کوانتومی است که با حمام گرمایی مشترک برهم‌کنش می‌کنند، با استفاده از معادله اساسی مارکوفی، به بررسی دینامیک همبستگی کوانتومی می‌پردازیم. در این بررسی، دینامیک درهم‌تنیدگی به ازای حالت‌های اولیه مختلف و در دماهای متفاوت مورد مطالعه قرار می‌دهیم.