چکیده: برای مدل
سازی معادلات دیفرانسیل با مشتقات جزیی، در حالات ٢و ٣ بعدی، کارایی روش از نظر اجرایی و به
خصوص حافظه
ی موردنیاز، اهمیت بسیاری دارد. از سویی، در بسیاری از کاربردهای معادله
ی موج، فقط بخش کوچکی از دامنه
ی محاسباتی، پیچیده است و به گسسته
سازی پیچیده، نیاز دارد درحالی
که، ناحیه بزرگی از دامنه
ی محاسباتی، با شبکه دکارتی ساده، گسسته می
شود. به
همین دلیل در این پایان
نامه، روشی ترکیبی ارایه می
شود که انعطاف
پذیری روش عناصر متناهی را با کارایی روش تفاضلات متناهی، ترکیب می
کند؛ به
عبارت دیگر، دامنه به دو بخش تقسیم می
شود، در بخش
هایی از دامنه که هندسه، ساده است از روش تفاضلات متناهی و در بخش
های پیچیده
تر، از روش عناصر متناهی، استفاده می
شود.