چکیده: علیرغم وجود اشکالات اساسی در امتحانات پایان ترم، این روش ارزیابی هنوز هم در کلاس های زبان انگلیسی مدارس و آموزشگاه های خصوصی در ایران بسیار رایج است. پژوهشگران بر این باورند که ارزیابی مداوم می تواند کمک ارزشمندی به رفع مشکلات موجود در سیستم ارزیابی متکی به امتحانات پایانی کند. از همین رو، هدف از این تحقیق، بررسی دیدگاه معلمان زبان انگلیسی ایرانی نسبت به ارزیابی مداوم میباشد. هفده معلم زبان انگلیسی به کمک نمونه گیری نظری انتخاب شدند و دیدگاه هر یک از آنها به کمک یک مصاحبه ی باز بدون ساختار بررسی شد. داده ها بر اساس روش نظریه پردازی داده بنیاد به دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و به دو گروه اصلی مزایا و معایب ارزیابی مداوم کد گذاری شدند. شرکت کنندگان بر این باور بودند که ارزیابی مداوم تاثیر بسزایی بر انتقال مطالب درسی به حافظه ی بلند مدت، کاهش استرس امتحان، افزایش انگیزه ی زبان آموزان، کاهش تبعیض در کلاس، و افزایش اهمیت حضور در کلاس دارد و به معلمان زبان انگلیسی کمک میکند تا کتابهای کمک آموزشی مناسب تری را به زبان آموزان خود پیشنهاد دهند و گزارش مداومی از عملکرد و پیشرفت تحصیلی زبان آموزان به والدین ارائه دهند. شرکت کنندگان همچنین اظهار داشتند که ارزیابی مداوم در سطوح بالای زبان انگلیسی قابل اجرا نیست، منجر به افزایش حجم کاری دانش آموزان و معلمان شده است و معلمان حقوق کافی برای اجرای این روش دریافت نمیکنند. علاوه بر این، آنها معتقد بودند که تاکید بیش از حد بر ارزیابی های تلخیصی در این روش سبب حفظ کردن مطالب درسی، افزایش استرس زبان آموزان، کاهش اعتماد به نفس آنها و افت تحصیلی زبان آموزان خجالتی میشود. نتایج حاصل از این تحقیق، میتواند در جهت ا رزیابی صحیح پیشرفت و یادگیری زبان آموزان بسیار مفید باشد و به افزایش یادگیری زبان آموزان و رفع اشکلات موجود در سیستم ارزیابی کنونی کمک کند.