چکیده: دانشجویان به عنوان کاربران اصلی فضاهای دانشگاه می باشند، لذا با توجه به اینکه فضای باز دانشگاه، بخش اعظم تعامل کاربران در ساعات خارج از آموزش رسمی را به عهده دارد، داشتن محیطی سالم و هماهنگ با نیاز فیزیکی و روانی دانشجویان، کیفیت محیطی مناسبی را برای آنان فراهم می کند که در گروه های متنوع، کار جمعی و تعامل با یکدیگر حضور فعال داشته باشند. رضایتمندی از فضا، زمینه ساز حضور دانشجویان در فضا و برقراری تعاملات اجتماعی می شود. پژوهش پیش رو با این دو سؤال اصلی آغاز شد: الف)معیارها و شاخص های مختلف فضاهای باز دانشگاهی موثر بر تعاملات اجتماعی شامل چه مواردی است؟ ب) معیارهای یک فضای باز مناسب از دیدگاه دانشجویان در محوطه های دانشگاهی (دانشگاه صنعتی شاهرود) شامل چه مواردی است؟ در این پژوهش از روش تحقیق آمیخته استفاده شده است. ابتدا پرسشنامه برای کارشناسان و کاربران تدوین شد و پس از سنجش روایی به تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه و اولویت بندی متغیر ها از روشAHP از نوع فازی به علاوه ی Topsis استفاده شد که یافته ها نشان داد: با توجه به اینکه فضا های باز دانشگاهی عضو مهمی از فضای دانشگاه هستند و بیشتر زمان دانشجویان در ساعات غیر درسی در این فضاها سپری می شود، دانشجویان از بیشتر معیارهای فضای باز رضایت نداشتند که در نتیجه باعث کاهش رضایتمندی، حضور و تعاملات و عدم انجام فعالیت های گروهی در این فضا ها می شود. با شناختن و پرداختن به معیارهای طراحی فضاهای باز از جمله توجه به : طراحی پیاده راه ها، تنوع، هماهنگی، احساس امنیت، دسترسی و خوانایی، جذابیت منظر، آسایش اقلیمی، تناسبات، و ارتقاء این موارد از طریق طراحی و توجه به خواسته های کاربران فضا می تواند باعث افزایش رضایتمندی و افزایش تعاملات اجتماعی در فضا های باز دانشگاهی شود.