چکیده: بیش از 30% ایران را مناطق بیابانی تشکیل می دهد. این وسعت قابل‌توجه اهمیت توجه به این مناطق را دوچندان می کند. در اولین گام لازم است دیدگاه خود نسبت به بیابان به‌مثابه حوزه های وسیع فاقد حیات را به منابع عظیمی که دارای پتانسیل های فراوانی در ابعاد صنعت، معدن، کشاورزی، پزشکی و گردشگری هستند تغییر دهیم. با چنین نگرشی لزوم برنامه ریزی و مدیریت مناطق بیابانی خصوصاً در حوزه های بیابان زدایی، مدیریت منابع طبیعی، امکان معماری محیطی، صنایع و به‌ویژه صنعت گردشگری مطرح می شود. با توجه به بررسی ها و مطالعات انجام‌شده در کویر طبس، مشخص گردید که این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی و محیطی خاص خود، دارای جاذبه های اکو توریستی جالب‌توجهی می باشد. بر این اساس برای تعیین محل دقیق سایت طراحی بر مبنای پارامترهای مهم و تأثیرگذار، تحلیل های جامعی صورت گرفت. در این تحلیل‌ها بستر طرح به لحاظ اقلیمی، دید و منظر، دسترسی ها و مکان‌یابی عملکردها موردبررسی قرار گرفت. سپس با معرفی دو نمونه مشابه ایده های کلی شکل گرفتند تا در مرحله بعد با اعمال رویکرد زیبایی شناسانه و بوم شناسانه درروند طراحی، از عناصر بومی و بصری کویر طبس که در جریان ایده پردازی از اهمیت فراوان برخوردار بودند، استفاده گردد. درنهایت روند شکل گیری طرح از ابتدا تا به انجام، با ترسیم دیاگرام ها و ذکر مطالب موردنظر طراح به نمایش گذاشته‌شده است.