چکیده: در بازار سرمایه بهبود کیفیت و کمیت اطلاعات ارائه شده به سرمایه‌گذاران با از بین بردن عدم تقارن اطلاعاتی موجب اتخاذ تصمیمات صحیح از سوی آنان خواهد شد. این افزایش دقت و صحت در تصمیم‌گیری می‌تواند با تأثیرگذاری بر روند معاملات، موجب بهبود نقدشوندگی و بازده سهام گردد. تضاد میان منافع مدیران و مالکان که در قالب تئوری نمایندگی ارائه گردیده، از عوامل موثر بر کاهش شفافیت اطلاعاتی است که امروزه صاحب‌نظران معتقدند یکی از مهمترین راه‌حل‌های مقابله با این معضل بهبود مکانیزم‌های حاکمیت شرکتی می‌باشد. بر این اساس در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط میان حاکمیت شرکتی با نقدشوندگی و بازده سهام پرداخته شده است، که برای این منظور ابتدا با استفاده از قوانین و آیین‌نامه‌های داخلی و نیز تحقیقات مشابه، شاخصی جهت سنجش کیفیت حاکمیت شرکتی تبیین گردیده و در کنار این شاخص، دو سازوکار درصد اعضای غیرموظف هیئت مدیره و درصد سهامداران نهادی متغیرهای مستقل جهت سنجش حاکمیت شرکتی را تشکیل داده‌اند. همچنین رتبه نقدشوندگی، معیار آمیهود تعدیل شده (جهت سنجش نقدشوندگی) و نیز بازده سهام متغیرهای وابسته این پژوهش می‌باشند. نتایج این بررسی که میان 82 شرکت عضور بورس اوراق بهادار تهران در بازه سالهای 1389 تا 1391 با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره‌ی داده‌های تابلویی صورت گرفته است، ارتباط معنادار میان شاخص حاکمیت شرکتی با هر دو معیار سنجش نقدشوندگی و نیز درصد سهامداران نهادی با رتبه نقدشوندگی را تایید می‌نماید. امّا این نتایج حاکی از عدم وجود ارتباط معنادار میان شاخص حاکمیت شرکتی با بازده سهام، درصد اعضای غیرموظف هیئت مدیره با هر سه متغیر وابسته، و نیز درصد سهامداران نهادی با معیار آمیهود تعدیل شده و بازده سهام می‌باشد.