چکیده: گسترش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، به‌ویژه پنل‌های خورشیدی، یکی از راهکارهای کلیدی برای مقابله با بحران انرژی و چالش‌های زیست‌محیطی به شمار می‌رود. با این حال، میزان فروش و توسعه بازار این محصولات در ایران همچنان با محدودیت‌هایی مواجه است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر فروش پنل‌های خورشیدی با رویکردی پیمایشی است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش‌شناسی، پیمایشی است. در مرحله نخست، به‌منظور غربال‌گری معیارها و زیرمعیارها، از روش دلفی و نظرات خبرگان حوزه انرژی و بازاریابی استفاده شد. سپس برای تعیین اهمیت نسبی معیارها، از دو روش تصمیم‌گیری چندمعیاره یعنی بهترین–بدترین و سازگاری کامل بهره گرفته شد. در نهایت، به‌منظور افزایش دقت و اعتبار نتایج، میانگین رتبه‌ها جهت ترکیب یافته‌های حاصل از دو روش وزن‌دهی مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که عواملی همچون هزینه‌های اولیه و توجیه اقتصادی، آگاهی و نگرش زیست‌محیطی مصرف‌کنندگان، اعتماد به فناوری و برند، حمایت‌های دولتی، تبلیغات آموزشی و سهولت نصب و بهره‌برداری نقش تعیین‌کننده‌ای در تصمیم خرید و فروش پنل‌های خورشیدی دارند. در میان این عوامل، ابعاد اقتصادی و حمایتی بیشترین وزن و اثرگذاری را کسب کردند. این پژوهش با ارائه مدلی ساختاریافته برای شناسایی و رتبه‌بندی عوامل اثرگذار بر فروش پنل‌های خورشیدی، می‌تواند به‌عنوان مبنایی برای تصمیم‌گیری سیاست‌گذاران، سرمایه‌گذاران و فعالان بازار انرژی‌های تجدیدپذیر قرار گیرد و در توسعه پایدار بازار این محصولات نقش‌آفرین باشد.