چکیده: این پژوهش با هدف برآورد تابع درآمد خانوار در مناطق شهری ایران، به بررسی عوامل مؤثر بر سطح درآمد خانوار می‌پردازد. مسئله اصلی تحقیق، شناسایی و کمی‌سازی دقیق تأثیرگذاری متغیرهای مختلف اجتماعی-اقتصادی و جمعیتی بر سطح درآمد خانوار در این مناطق است تا بتوان نابرابری‌های درآمدی موجود را درک کرده و برای آن راهکارهای سیاستی مناسب ارائه داد. برای پاسخگویی به این سوال، از یک رویکرد ترکیبی شامل سه روش اصلی استفاده شده است: نخست، تحلیل رگرسیون برای مدل‌سازی روابط بین درآمد خانوار و متغیرهای مستقل کلیدی؛ دوم، تحلیل داده‌های نظرسنجی از خانوارها جهت کسب اطلاعات ارزشمند درباره عوامل مؤثر بر درآمد و شکاف‌های موجود؛ و سوم، بکارگیری تکنیک‌های پیشرفته یادگیری‌ماشینی برای تجزیه و تحلیل مجموعه ‌داده‌های بزرگ، با هدف کشف الگوهای پیچیده‌تر و دقیق‌تر که ممکن است با روش‌های سنتی قابل شناسایی نباشند. نتایج حاصل از این پژوهش به وضوح نشان می‌دهد که عواملی نظیر تحصیلات، وضعیت اشتغال، اندازه خانوار، و موقعیت مکانی از جمله مهم‌ترین و تأثیرگذارترین متغیرها بر تعیین سطح درآمد خانوار هستند. این یافته‌ها ابزاری قدرتمند برای سیاست‌گذاران فراهم می‌آورد تا بتوانند با طراحی و اجرای مداخلات هدفمند – از جمله برنامه‌های آموزشی و ترویج اشتغال – به بهبود سطح درآمد خانوارها، کاهش فقر و نابرابری درآمدی، و در نهایت ارتقای رفاه اقتصادی کلی در مناطق شهری ایران کمک شایانی کنند.