چکیده: زمینه و هدف: ایمنی شغلی، یکی از جنبه های ضروری بهره وری در مدیریت منابع انسانی هر سازمانی به شمار می رود و اگر سازمان ها بتوانند نرخ حوادث شغلی و استرس نامطلوب را کاهش دهند، عملکرد نیروی کار اثربخش تر خواهد بود. در این میان، گردش شغلی به اندازه یک استراحت خـوب مـی توانـد منجـر بـه افزایش بهره وری شود. هدف از این مطالعه طراحی یک سیستم گردش شغلی مناسب در راستای کاهش مخاطرات شغلی بر اساس خطر ارگونومیک مشاغل است. روش بررسی: این تحقیق با یک رویکرد مدل سازی ریاضی به دنبال طراحی سیستم گردش شغلی است که علاوه بـر تـامین نیازمنـدی هـای کارفرمایـان، خطـر ارگونومیک مشاغل را کاهش دهد. روش تحقیق در این پژوهش از حیث هدف از نوع کاربردی و از حیث روش از نوع توصیفی ریاضی شامل مراحل: (1 ) اسـتخراج مساله،(2 ) مدلسازی، (1 ) حل مدل، (4) اعتبارسنجی مدل و (5 ) پیاده سازی مدل، می باشد. هدف این است که مجموعه خطرهـایRijt بـه نحـوی بـه n عضـو نیروی کار تخصیص داده شود که حداکثر خطر اعضای نیروی کار کمینه شود (استخراج مساله). متناظر با شرایط و محدودیت های سیستم شغلی، مساله در قالب یک مدل برنامه ریزی خطی، مدلسازی ریاضی شده است. اجزای این مدلسازی ریاضی شامل تابع هدفِ کمینه سازی حداکثر خطـر شـغلی نیـروی کـار، محـدودیت های ساختاری مساله (هر شغل در هر بازه زمانی می بایست به یک نیروی کار تخصیص داده شود و همچنین هر نیروی کار در هر بـازه زمـانی مـی بایسـت مشـغول انجام تنها یک شغل باشد). یافته ها: مدل گردش شغلی پیشنهادی در یک بیمارستان دولتی که در آن نارضایتی پرستاران ناشی از مشکلات ارگونومیکی گزارش شده است، بررسـی شـد و مدل سازی ریاضی برای پرستاران مدنظر انجام شد (پیاده سازی مدل). این مدل ریاضی خطی شامل 142 متغیر تصمیم و یک تابعه هـدف سـاخته شـد. مدل توسط نرم افزار GAMSاجرا شد. نتایج، ترتیبی بهینـه از تخصـیص و گردش شغلی نیروی کار را در اختیار قرار می دهد که اگر تخصیص شغلی با این ترتیب انجام شود، نیروی کار در متعادل ترین حالت ریسک شغلی قـرار مـی گیـرد و ریسک شغلی بین همه به نسبت منطقی تقسیم می شود. همچنین تخصیص بهینه مشاغل به افراد حاکی از کاهش خطر شغلی همه افراد (مقدار محاسبه شده بـرای تابع هدف بهینه) می باشد. نتیجه گیری: خروجی اصلی این تحقیق یک برنامه بهینه جهت تخصیص مشاغل در برنامه کاری یک بیمارستان است کـه نـه تنهـا ملاحظـات شـغلی را لحاظ می کند بلکه خطر ارگونومیک مشاغل را کمینه نموده و به رضایت شغلیِ ناشی از تعدیل ریسک شغلی هم می انجامد. نتـایج نشـان دهنده تـاثیر برجسـته گردش شغلی بر تنظیم خطر شغلی بین نیروی کار در سطح مناسب و بهبود رضایت مندی نیروی کار دارد.