چکیده: فقدان سرمایه‌گذاری در بخش برق، تنگنای زیادی در جریان مداوم انرژی در بازار ایجاد کرده است و این امر مشکلات فراوانی برای رشد و توسعه پایدار جامعه مدرن ایجاد خواهد کرد. دلایل اصلی این کمبود سرمایه‌گذاری، ریسک سرمایه‌گذاری موجود در بخش برق است. بنابراین باید به دنبال راهی برای کاهش این ریسک بود. یکی از را‌ه‌های کاهش ریسک سبد، متنوع‌سازی آن است. این تحقیق مفهوم بهینه‌سازی سبد را برای نشان دادن امکان استفاده بیشتر از انرژی‌های تجدیدپذیر( شامل فناوری‌های بادی، خورشیدی و برق‌آبی) اعمال می‌کند که سبب کاهش ریسک موجود در سرمایه‌گذاری بخش برق می‌شود. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند ریسک مرتبط با کل هزینه‌های ورودی را جبران کند. چنین هزینه‌هایی از بی‌ثباتی قیمت‌ سوخت‌های فسیلی، هزینه‌های سرمایه‌گذاری، هزینه تعمیرات و عملیات و هزینه‌های زیست‌محیطی ناشی می‌شود. برای مثال، این مطالعه موردی نشان می‌دهد که ایران می‌تواند به صورت نظری در حدود 33 درصد عرضه برق خود را از منابع انرژی تجدیدپذیر در مقایسه با سهم 15 درصدی کنونی آن تامین کند. این پژوهش پیشنهاد می‌کند که به جای هزینه، به پیش‌بینی میزان عرضه برق و حداقل سازی ریسک توجه شود که در نتیجه افزایش عرضه انرژی‌های تجدیدپذیر را در بازار به دنبال خواهد داشت.