چکیده: گردشگری به عنوان یک بخش با اشتغال زایی بالا، از طریق جذب درآمد ارزی، در جهان کنونی از چنان جایگاهی برخوردار است که از آن به عنوان صنعت گردشگری یاد می شود. با توجه به آثار اقتصادی این صنعت، اگر بتوان از ظرفیت های بالقوه کشور به صورت بهینه استفاده کرد می توان شاهد رشد و شکوفایی بزرگی در سطح اقتصاد کشور بود و تأثیر این صنعت بر بخش های مختلف اقتصادی، می تواند به عنوان یکی از راهکارهای رهایی از اقتصاد تک محصولی و دستیابی به رشد و توسعه پایدار مورد استفاده قرار گیرد. پس از مرور پیشینه مطالعات انجام شده، هدف این مطالعه شناسایی متغیرهای تأثیرگذار گردشگری بر اشتغال و همچنین پیش بینی اشتغال متأثر از این صنعت می باشد. دوره ی مورد مطالعه در این پژوهش 1392-1374 و شبیه سازی آن تا سال 1407درنظر گرفته شده است. به این منظور از روش پویایی های سیستم و روش اقتصاد سنجی استفاده شده است. صنعت گردشگری مسأله ای پویا و پیچیده است، از این رو از روش پویایی های سیستم که یک روش کمّی-کیفی می باشد بهره گ رفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد با توجه به اینکه صنعت گردشگری یک صنعت کاربر بوده و نیاز به سرمایه اولیه بالا ندارد، ورود هر گردشگر خارجی باعث ایجاد اشتغال به صورت مستقیم، غیرمستقیم و القایی شده و توجه بیشتر به این بخش رشد و توسعه ی اقتصادی کشور را تسریع می بخشد. بنابراین به دلیل نقش مهم گردشگران خارجی در اقتصاد کشور لازم است به صنعت گردشگری توجه بیشتری شود.