چکیده: هدف: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر فعالیت زیر بیشینه با و بدون مصرف مکمل کافئین بر لپتین و دریافت انرژی در افراد دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش: تحقیق حاضر به صورت متقاطع تصادفی شده با 16 نفر آزمودنی داوطلب مرد و زن دارای اضافه وزن و چاق با رده سنی بالای 18 سال شاخص توده‌ی بدنی (BMI) بیشتر از 25 کیلوگرم بر متر مربع انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو وضعیت: فعالیت زیر بیشینه با مصرف مکمل کافئین، فعالیت زیر بیشینه بدون مصرف مکمل کافئین (دارونما) قرار گرفتند. یک دوز کپسول کافئین 200 میلی‌گرم و پودر نشاسته توسط آزمودنی‌ها دریافت شده و 60 دقیقه پس از مصرف کافئین یا دارونما به انجام فعالیت ورزشی شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 30 دقیقه پرداختند. نمونه‌های خونی قبل و بعد از مصرف مکمل و بعد از فعالیت ورزشی جمع‌آوری شد. یافته‌ها: براساس نتایج تحقیق فعالیت ورزشی باعث افزایش معنادار لپتین شد (05/0p<). با این‌حال، کافئین تاثیر معنادار بر لپتین و پاسخ آن به فعالیت ورزشی نداشت (05/0p >). همچنین، در میزان انرژی دریافتی آزمودنی‌ها بین دو حالت کافئین و دارونما در دو بازه زمانی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه‌گیری: طبق نتایج بدست آمده، بنظر نمی‌رسد کافئین بر هورمون‌ موثر در اشتهای لپتین و دریافت غذایی متعاقب فعالیت ورزشی تاثیرگذار باشد. بنابراین، دریافت انرژی بعد از فعالیت ورزشی صرفنظر از مصرف کافئین افزایش می‌یابد که باید در کنترل وزن افراد چاق مورد توجه باشد.