چکیده: اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی یک مشکل فزاینده است که تأثیرات اجتماعی، جسمی و روانی بر ورزشکاران دارد. بنابراین توسعه استراتژی های پیشگیری برای ترویج استفاده ایمن و سالم از شبکه های اجتماعی ضروری است. هدف ازاین مطالعه بررسی تأثیر محرک ها بر اعتیاد به اینستاگرام در بین ورزشکاران با نقش تعدیلگر بهزیستی روانشناختی بود. این پژوهش کاربردی و جزء مطالعات کمی بود. جامعه آماری این پژوهش ورزشکاران شهرستان شاهرود تشکیل میدادند. که با نرم افزار جی پاور تعداد246 ورزشکار به عنوان حداقل حجم نمونه در نظر گرفته شد. از روش نمونه گیری در دسترس برای انتخاب نمونه ها استفاده شد. از سه پرسشنامه استاندارد، محرک های پونوسامی و همکاران (2020)، اعتیاد به اینستاگرام شوله و رسدی (2019) و بهزیستی روانشناختی پونوسامی و همکاران (2020) جهت جمع آوری داده های پژوهش استفاده شد. روایی پرسش نامه های تحقیق توسط متخصصین و پایایی آن نیز توسط آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. از نرم افزار پی ال اس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. پس از تائید معیارهای آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی واگرا و همگرای متغیرهای پژوهش، در بخش مدل ساختاری، نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل نشان داد نیازهای به رسمیت شناختن، نیازهای اطلاعاتی و نیازهای اجتماعی و همچنین بهزیستی روانشناختی بر اعتیاد به اینستاگرام ورزشکاران تأثیر مثبت و معناداری دارد. اما نیازهای سرگرمی بر اعتیاد به اینستاگرام تأثیر مثبت و معناداری ندارد. همچنین بهزیستی روانشناختی نقش تعدیلگر در رابطه بین محرک ها و اعتیاد به اینستاگرام ورزشکاران ندارد. از این رو، به نظر می رسد، به منظور جلوگیری از اعتیاد به اینستاگرام ورزشکاران و نیز افزایش نقش تعدیلگر بهزیستی روانشناختی، همواره باید به دنبال توسعه استراتژی های پیشگیرانه جدید برای استفاده درست و مناسب از شبکه اجتماعی اینستاگرام باشیم.