چکیده: هدف: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر فعالیت زیر بیشینه با و بدون مصرف مکمل کافئین بر آلفا آمیلاز سرم، گلوکز خون ، انسولین و دریافت انرژی در افراد دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش: تحقیق حاضر به صورت متقاطع تصادفی شده با 16 نفر آزمودنی داوطلب مرد و زن دارای اضافه وزن و چاق با رده سنی بالای 18 سال شاخص توده‌ی بدنی (BMI) بیشتر از 25 کیلوگرم بر متر مربع انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو وضعیت: فعالیت زیر بیشینه با مصرف مکمل کافئین، فعالیت زیر بیشینه بدون مصرف مکمل کافئین (دارونما) قرار گرفتند. یک دوز کپسول کافئین 200 میلی‌گرم و پودر نشاسته توسط آزمودنی‌ها دریافت شده و 60 دقیقه پس از مصرف کافئین یا دارونما به انجام فعالیت ورزشی شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 30 دقیقه پرداختند. نمونه‌های خونی قبل و بعد از مصرف مکمل و بعد از فعالیت ورزشی جمع‌آوری شد. یافته ها: براساس نتایج تحقیق کافئین باعث افزایش قند خون، انسولین، آلفا آمیلاز سرم شد (05/0p<) و فعالیت ورزشی باعث کاهش معنادار آلفا آمیلاز سرم، انسولین و گلوکز خون شد (05/0p<). کاهش انسولین، قند خون در پاسخ به فعالیت ورزشی، با مصرف کافئین بیشتر از دارونما بود (05/0p<). همچنین، در میزان انرژی دریافتی آزمودنی‌ها بین دو حالت کافئین و دارونما در دو بازه زمانی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: اگرچه پاسخ شاخص‌های متابولیک به فعالیت ورزشی تحت تاثیر کافئین قرار گرفت اما بنظر نمی‌رسد کافئین بر دریافت غذایی متعاقب فعالیت ورزشی تاثیرگذار باشد. بنابراین، دریافت انرژی بعد از فعالیت ورزشی صرفنظر از مصرف کافئین افزایش می‌یابد که باید در کنترل وزن افراد چاق مورد توجه باشد.