چکیده: چکیده زمینه و هدف: تروپونین نوع ای و کراتین فسفوکیناز ام بی، از نشانگرهای شایع اسیب قلبی می باشند. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سه سیستم تمرین مقاومتی( دراپ ست، هرم نزولی و سنتی ) بر سطوح نشانگرهای آسیب قلبی می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع کاربردی با طرح سه گروهی بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر والیبالیست های 14 تا 16 ساله پسر تیم فراز شهر سبزوار بودند که حداقل دو سال سابقه تمرین والیبال داشتند. از بین آنها به صورت نمونه در دسترس تعداد 10 نفر انتخاب و مورد آزمایش قرار گرفتند. از آزمودنی ها در روز آزمون پس از تست وزن، قد و همچنین اندازه گیری یک تکرار بیشینه، اولین مرحله خون گیری بصورت ناشتا، 72 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی انجام شد. شیوه تمرینات بصورت تک جلسه ای و طی 3 هفته انجام شد. مرحله دوم نمونه گیری، 24 ساعت پس از دومین جلسه تمرینی انجام شد. نمونه های خونی بلافاصله در دستگاه با دمای 37 درجه نگه داری و به آزمایشگاه انتقال داده شد و در آنجا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده ها با استفاده تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر با خطای 05/0 با نرم افزار SPSS-26 بررسی شدند. یافته ها: با اجرای پروتکل تمرینی، این نتیجه حاصل شد که به طور کلی سیستم های دراپ ست، هرم نزولی و سنتی، بر سطوح (P=0/923)CPK-MB و همچنین سیستم های دراپ ست، هرم نزولی و سنتی بر سطوح (P=1/000)cTnI، تاثیری نداشتند. نتیجه گیری: طبق یافته های حاصل از این پژوهش می توان به این نتیجه رسید که سیستم های تمرین مقاومتی در این پژوهش باعث افزایش معنادار میزان نشانگرهای آسیب قلبی cTn I و CPK-MB نشدند.