چکیده: برخی ورزشکاران و مربیان بر این باور هستند که، هرچه فعالیت بدنی را با شدت بیشتری انجام دهند، قابلیت های آنان به منظور کسب رکوردهای بالاتر افزایش می یابد. این گونه فشارهای تمرینی، باعث مشکلات جسمی مانند انواع بیماری‌ها، خستگی، دردهای عضلانی و تولید مقادیر فراوانی از رادیکال های آزاد (ROS) شده که موجب آسیب سلولی در ورزشکاران می گردد. از این رو، تقویت سیستم ضد اکسایشی بدن، موجب کاهش اثرات مضر این رادیکال های آزاد می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی و مصرف مکمل سیلی مارین بر شاخص پراکسیداسیون چربی و آسیب سلولی مردان غیر فعال (سن 5±25 سال، وزن 21±86 کیلوگرم، قد 13±178 سانتی متر، شاخص توده بدنی 5±27 کیلوگرم بر متر مربع و تعداد آزمودنی ها = 22نفر) است. مواد و روش ها تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بوده است. آزمودنی های آن 22 نفر و از بین کلیه دانشجویان مرد غیرفعال دانشگاه شاهرود که در سال تحصیلی 91-92 واحد درسی تربیت بدنی یک را اخذ کرده بودند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه مکمل (11 نفر) و دارونما (11 نفر) تقسیم و مورد مطالعه قرار گرفتند. در تحقیق حاضر پس از کسب رضایت نامه از نمونه ها، هر دو گروه به مدت 6 هفته، هم زمان با مصرف مکمل سیلی مارین (روزی 2 عدد قرص 140 میلی گرمی) یا دارونما (روزی 2 عدد کپسول 500 میلی گرمی نشاسته) به اجرای تمرینات استقامتی پرداختند. نمونه های خون قبل و بعد از دوره تمرینی و مکمل گیری به منظور اندازه گیری شاخص پراکسیداسیون چربی و آسیب سلولی از آزمودنی ها گرفته شد. یافته ها: یافته های حاصله از این تحقیق نشان داد، مصرف مکمل سیلی مارین همراه با تمرینات استقامتی در مقایسه با گروه دارونما موجب کاهش معنی دار در شاخص پراکسیداسیون چربی (MDA) در گروه مکمل (012/0P≤) شده است. علیرغم این موضوع، افزایش غیر معنی داری در آنزیم های لاکتات دهیدروژناز (626/0P≤) و کراتین کیناز (101/0P≤) مشاهده گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق حاضر از نرم افزار SPSS16 و روش تحلیل واریانس مکرر(2×2) استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که، تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل سیلی مارین باعث کاهش معنی دار پراکسیداسیون چربی و همچنین افزایش غیر معنی دار در شاخص های آسیب سلولی (کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مقایسه با گروه دارونما شده است. لذا به نظر می‌رسد نوع، مدت، شدت تمرین و مقدار دوز مصرفی مکمل سیلی مارین بر میزان پراکسیداسیون چربی و شاخص های آسیب سلولی تاثیر دارد.