چکیده: مقدمه: در حال حاضر اختلالات و بیماری‌های زیادی را به فشار اکسایشی نسبت می‌دهند. این امر به دلیل بر هم خوردن تعادل بین رادیکال‌های آزاد موجود در بدن و سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی در بدن اتفاق می افتد. و می‌تواند طی انجام فعالیت‌های ورزشی، ایجاد شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر مصرف کوتاه مدت آغوز بر شاخص مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی وامانده ساز در دانشجویان دختر فوتسالیست بود. روش‌شناسی : 18 دانشجوی دختر فوتسالیست به طور تصادفی به 2 گروه دارونما و مکمل تقسیم شدند. افراد گروه مکمل روزانه 2 عدد کپسول آغوز به مدت دو هفته مصرف کردند و گروه دیگر نیز دارونما (کپسول دکستروز) دریافت کردند. آزمودنی‌های 2 گروه پس از 2 هفته مصرف مکمل آغوز در یک آزمون هوازی وامانده‌ساز بر روی نوارگردان به فعالیت پرداختند. نمونه‌های خونی وریدی آزمودنی‌ها در 4 مرحله؛ 1) قبل از مصرف مکمل آغوز 2) بعد از 2 هفته مصرف مکمل آغوز 3) بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی وامانده‌ساز 4) 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی جمع آوری شد. سپس دو شاخص مالون دی‌آلدئید(MDA) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام(TAC) اندازه گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری مورد آزمون قرار گرفتند. قبل از انجام آنالیز واریانس ابتدا آزمون نرمال بودن توزیع با استفاده از آزمون موخلی که به آزمون کرویت نیز معروف است، انجام شد. یافته ها: نتایج بیانگر این بود که افزایش MDA در مراحل بلافاصله و 24 ساعت پس از انجام فعالیت در هر دوگروه دارونما و مکمل افزایش داشت که این افزایش در گروه دارونما بارزتر بود (0/001=p). همچنین در ظرفیت آنتی‌اکسیدانی‌تام در بعد از فعالیت وامانده‌ساز در گروه مکمل در مقایسه با گروه دارو‌نما افزایش بیشتری پیدا می‌کند (0/05≤p). نتیجه گیری: بطور کلی می‌توان گفت که مصرف کوتاه‌ مدت آغوز فشار اکسایشی ناشی از فعالیت هوازی وامانده‌ساز را با کاهش MDA و افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی‌تام در دانشجویان دختر فوتسالیست مهار می‌کند.