چکیده: دراین پژوهش به منظور حذف آرسنیک و جیوه از محیط‌های آبی، تست‌های اولیه جهت بهینه‌سازی آزمایشات براساس نانوذرات‌ اسپینلی ‌Mn〖Fe〗_2 O_4 ‌، 〖MnFe〗_2 O_4-〖TiO〗_2 و 〖MnFe〗_2 O_4-〖TiO〗_2-GO‌ ، با غلظت و زمان ثابت، آرسنیک و جیوه که با روش هم‌رسوبی سنتز شده‌اند، انجام شد. از بین این سه نانوجاذب ، نانو جاذب 〖MnFe〗_2 O_4-〖TiO〗_2-GO ( کلسینه نشده) به‌عنوان نانو‌جاذب بهینه انتخاب گردید که با آنالیزهای XRD ، FE-SEM ، BET ، EDS و DLS‌مشخصه‌یابی شد و مشخص شد که نانوجاذب‌ مذکور، براساس نتایج آنالیز BET، ابعادی در محدوده 6/127 تا 6/617 نانومتر دارند. و سطح ویژه آن 96/140 m^2⁄g‌ اندازه‌گیری شد. در این پژوهش pH بهینه براساس مطالعات پیشین و نمودار پوربه ، برای هر دو عنصر آرسنیک و جیوه خنثی در نظر گرفته‌شد. حداکثر ظرفیت جذب، جاذب انتخابی‌ 〖TiO〗_2_Mn〖Fe〗_2 O_4_GO‌ برای فلز جیوه با غلظت اولیه 500mg⁄l ، 33/1623 mg⁄g بدست آمد و برای عنصر آرسنیک با غلظت اولیه 100mg⁄l، 066/333 mg⁄g بدست آمد. بر اساس مطالعات ایزوترم، نتایج حاصله از مدل لانگمویر پیروی کرد و مطالعات سینیتکی نیز، تبعیت از مدل شبه مرتبه دو را تائید کرد. مطالعات ترمودینامیکی نیز نشان داد فرآیند جذب این عناصر، برای آرسنیک فرآیند گرمازا و جیوه طی یک فرآیند گرماگیر، جذب می‌شوند. بازیابی نهایی به ترتیب برای جیوه و آرسنیک 4/97 و 92/99 درصد بدست آمد.