چکیده: در ایران گوهرسنگ های سیلیسی در مناطق مختلف، با محیط مناسب تشکیل گسترش دارند. در این پژوهش به بررسی امکان دستیابی کانی سازی سیلیس در اعماق با استفاده از روش های ژئوفیزیکی رادار نفوذی به زمین (GPR) و مقاومت ویژه در منطقه معدنی سلیس طرود واقع 120 کیلومتری جنوب غرب شاهرود پرداخته می شود. بدین منظور برداشت ژئوفیزیکی با روش GPR در 10 پروفیل و برداشت ژئوفیزیکی مقاومت ویژه در 2 پروفیل صورت گرفت و مطالعات کانی شناسی و سنگ شناسی توسط میکروسکوپ نوری، آنالیز فلورسانس اشعه ایکس (XRF)، آنالیز جذب اتمی و طیف سنجی رامان صورت گرفت. بر اساس مطالعات زمین شناسی صورت گرفته مهم‌ترین واحدهای رخنمون یافته در منطقه موردمطالعه آندزیت و آندزیت - بازالت و بازالت می باشد. مهم ترین کانی-سازی سیلیس در منطقه به فرم کوارتز درشت بلور از نوع آمتیست بنفش ،خاکستری و کوارتز بی رنگ و همچنین کوارتز ریزبلور از نوع آگات و کلسدونی‌های روشن و تیره می باشد که داخل شکستگی های سنگ های آندزیت و آندزیت بازالت را به فرم ژئود و یا رگه – رگچه ای پر کرده است. بر اساس نتایج حاصل از مطالعات ژئوفیزیکی، در روش ژئوفیزیکی GPR در قسمت هایی که لایه های زیر سطح نسبتاً همگن هستند، موج های بازتابی حالت موازی و مرتب دارند، ولی در قسمت هایی که ناهمگنی وجود دارد موج های بازتابی تشدید شده اند. با این حال روش مقاومت ویژه محل کانی سازی سیلیس را به طور محتمل مشخص نمود. برای صحت سنجی نتیجه روش مقاومت-ویژه محل آنومالی مورد کاوش قرار گرفت که پس از حفر کانی سازی سیلیسی در عمق حدود 30سانتی متری مشاهده گردید.