چکیده: خودسوزی زغال‌سنگ مهم‌ترین علّت آتش‌سوزی و یکی از خطرات اجتناب ناپذیر در معادن زغالی و سایر صنایع وابسته به زغال‌سنگ در سراسر جهان است. خودسوزی زغال‌سنگ در معادن زیرزمینی، روباز، قدیمی و متروکه، محل انباشت زغال و ذخیره‌سازی زغال، در هنگام حمل و نقل‌ها به خصوص حمل و نقل‌های دریایی و در مکان‌های دفع باطله حاصل از معدن‌کاری می‌تواند به وجود آید. این پدیده باعث خسارت‌های جانی و مالی فراوانی می‌شود، از این رو بسیار حائز اهمیّت است. با توجه به تأثیرات زیست محیطی و اقتصادی این پدیده، تا کنون روش‌های بسیاری جهت بررسی پدیده خودسوزی زغال‌سنگ به کار برده شده‌اند. یکی از این روش‌ها، روش دمای نقطه تقاطع است. در این تحقیق بعد از بررسی سابقه‌ی علمی موضوع، این آزمایش برای 40 نمونه زغال‌سنگ از مناطق مختلف معدنی زغالی انجام گرفت. برای این 40 نمونه مشخصات ذاتی زغال‌سنگ شامل رطوبت، خاکستر، موادفرّار و کربن ثابت هم اندازه‌گیری شده است. هیچ کدام از این معادن نمونه‌های زغال دارای خودسوزی نبوده و از این جهت می‌توان گفت که این معادن از خطر خودسوزی زغال‌سنگ در امان هستند. در نهایت مدل تجربی CART که از قواعد رگرسیونی پیروی می‌کند، روی این داده‌ها برازش شده است و یک مدل به دست آمده است که ورودی‌های مدل مشخصات ذاتی زغال‌سنگ و خروجی مدل همان دمای نقطه تقاطع است. از این رو دو دمای نقطه تقاطع وجود خواهد داشت؛ یکی دمای اندازه‌گیری شده و دیگری پیش‌بینی شده. ضریب تعیین برای داده‌های آموزشی 0.96 و برای داده‌های آزمایشی 0.9 که عدد بسیار خوبی است و قابل اعتماد بودن مدل را نشان می‌دهد.