چکیده: پژوهش حاضر به‌طور جامع به بررسی رابطه بین میکروفلوتاسیون تک‌کانی‌های خالص شامل کالکوپیریت و پیریت با توزیع ابعادی یکسان (105-53+ میکرون) و فلوتاسیون کانسنگ مس حاوی آن‌ها (µm 150= 80D) در حضور و عدم حضور میکرو-و نانو-حباب‌ها (MNBs) می‌پردازد. حباب‌های فوق‌ریز از طریق مکانیزم کاویتاسیون تولید شدند و پایداری، اندازه و پتانسیل زتای آن‌ها در طول یک دوره ۰ تا ۲۵ روز مورد پایش قرار گرفت. آزمایش‌های میکرو-فلوتاسیون کانی‌های خالص و فلوتاسیون کانسنگ مس قلعه زری با و بدون MNB ها به ترتیب با استفاده از لوله هالیموند اصلاح‌شده و سلول فلوتاسیون دنور 5/2 لیتری انجام شدند. خواص فیزیکوشیمیایی MNBها و مکانیزم‌های تعامل بین کلکتور گزنتات ایزوپروپیل سدیم (SIPX) و کانی‌های خالص با استفاده از تکنیک‌های تحلیلی پیشرفته، از جمله پراش نور دینامیکی (DLS)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی به همراه آنالیز پراش انرژی پرتوی ایکس (FESEM-EDX) ، طیف‌سنجی UV-مرئی و اندازه گیری زاویه تماس در حضور و عدم حضور MNBها ارزیابی شدند. نتایج پایش ابعاد MNBها نشان دادند که اندازه حباب‌ها در طول ۲۵ روز از 600 نانومتر به 3 میکرون افزایش می‌یابد که با افزایش پتانسیل زتای آن‌ها از 5/2- به 0 میلی‌ولت همبستگی دارد. تحلیل‌های FESEM و EDS نشان دادند که پیش‌عمل‌آوری با امواج فراصوت علاوه بر کاهش نرمه‌پوشی ذرات، منجر به کاهش اکسیداسیون سطحی و افزایش خلوص کانی‌های خالص می‌شود. نتایج آزمایش‌های میکرو-فلوتاسیون نشان دادند که MNBها به ترتیب سبب افزایش 5/24٪ و 7٪ در بازیابی کالکوپیریت و پیریت می‌شوند. همچنین، نتایج فلوتاسیون کانسنگ مس قلعه زری در حضور MNBها افزایش 7 درصدی در بازیابی مس را نشان داد. رفتار جذب کلکتور SIPX بر روی سطح کالکوپیریت و پیریت در غلظت‌های مختلف (حدود 10 تا 160 میکرو مولار) در حضور و عدم حضور MNBهای پایدار مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان دادند که حضور MNBها موجب افزایش 8/73٪ در جذب کلکتور SIPX بر روی کالکوپیریت و افزایش 6/1 برابری جذب آن بر روی سطح پیریت شده است که یافته‌های به‌دست‌آمده از تست‌های میکرو-فلوتاسیون را تأیید می‌کنند. سینتیک جذب برای هر دو کانی خالص (پیریت و کالکوپیریت) در حضور MNBها از مدل شبه مرتبه دوم پیروی کرد، در حالی که در عدم حضور MNBها هر دو مدل شبه مرتبه اول و دوم مشاهده شد. جذب SIPX بر روی کالکوپیریت و پیریت در حضور MNBها به‌عنوان یک فرآیند جذب شیمیایی شناسایی شد.