چکیده: امروزه از عملیات انفجار برای توسعه فضاهای زیرزمینی و استخراج سنگ در معادن استفاده می‌شود. طراحی نادرست عملیات انفجار در معادن همواره مخاطراتی مانند پرتاب سنگ، لرزش زمین و ... را به همراه داشته است. در معادنی که عملیات معدن‌کاری همزمان در دو بخش روباز و زیرزمینی فعالیت دارند، لرزش‌های شدید زمین حاصل از انفجار باعث افزایش احتمال ناپایداری در فضاهای زیرزمینی مجاور خود می‌شود. هرگونه ناپایداری در فضاهای زیرزمینی می‌تواند صدمات جانی و مالی را به دنبال داشته باشد. از این رو محاسبه حداکثر سرعت ذرات مجاز در یک انفجار می‌تواند کمک شایانی به افزایش ایمنی کارگاه‌های زیرزمینی داشته باشد. به منظور بررسی تاثیر لرزش‌های انفجارهای روباز بر کارگاه‌های زیرزمینی، معدن سرب و روی انگوران به عنوان مورد مطالعاتی انتخاب شده است. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا با برداشت‌های لرزه‌نگاری درون رمپ اصلی معدن انگوران در هنگام انفجارهای روباز، رابطه‌ای تجربی برای محاسبه مقدار حداکثر سرعت ذرات و تعیین مقدار مجاز برای این پارامتر ارائه شود و همچنین در صورت نیاز الگوی آتشکاری معدن نیز اصلاح شود. در مجموع 19 برداشت لرزه‌نگاری از رویدادهای آتشباری‌ روباز ثبت شده است. در این میان بیشترین میزان حداکثر سرعت ثبت شده 67/9 میلی‌متر بر ثانیه است. با توجه به مشاهدات انجام شده هیچ گونه ریزشی در فضای زیرزمینی این معدن در هنگام انفجارهای روباز صورت نگرفته است. این نشان دهنده طراحی مناسب الگوی آتشباری روباز برای جلوگیری از ریزش فضاهای زیرزمینی مجاور است. در نهایت رابطه‌های تجربی برای محاسبه حداکثر سرعت ذرات با استفاده از برازش تک متغیره با پارامتر فاصله مقیاس شده، ارائه شده است. این رابطه‌ها بر اساس تاثیر گذاری یک گسل برای ناحیه‌های شرقی و غربی دسته بندی شده است. ضرایب همبستگی رابطه ها برای ناحیه های شرقی و غربی به ترتیب، 9544/0 و 7357/0 است. با مقایسه رابطه‌های بدست آمده با رابطه‌ها ارائه شده پیشین، این نتیجه حاصل می‌شود که رابطه‌های مذکور دارای ضرایب همبستگی بالاتری نسبت به رابطه‌های پیشین بوده است. با بررسی ریزش رخ داده در این معدن و استفاده از رابطه‌های ارائه شده، آستانه‌ای برای ریزش‌های موضعی کوچک ارائه شده است.