چکیده: با توجه به محدود بودن پهنای باند در ارتباطات مخابراتی و اینترنت، و محدودیت حافظه‌های در دسترس، و از طرفی نیاز روز افزون به داده‌های صوتی و تصویری با کیفیت بالا، و هم‌چنین به منظور استفاده‌ی بهینه از امکانات موجود، نیازمندی ما به روش‌های فشرده‌سازی سیگنال، اجتناب‌ناپذیر است. وجلت‌ها یکی از ابزارهای موفق برای فشرده‌سازی و حذف نویز در تصاویر هستند. وجلت‌ها مشابه موجک‌ها یک تحلیل چندمقیاسی از سیگنال را فراهم می‌کنند. در این پایان‌نامه، تعمیم روش فشرده‌سازی مبتنی بر وجلت‌های توسعه یافته، روی سیگنال‌های صوتی، مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این کار ابتدا مروری بر روش فشرده‌سازی وجلت‌های اولیه و وجلت‌های توسعه یافته، انجام داده و مشکلات تعمیم این روش را بر روی سیگنال‌های صوتی بررسی کرده، و راه‌کارهای ممکن را به کار گرفته‌ایم. توابع پایه‌ی مربوط به وجلت، توابع چندجمله‌ای از مراتب مختلف انتخاب شده‌اند. با توجه به این که ضرایب به دست آمده، مربوط به حوزه‌ی زمان می‌باشد، و هم‌چنین به دلیل همبستگی موجود بین این ضرایب، سه روش مختلف کوانتیزاسیون را آزمایش کرده‌ایم. یک روش فشرده‌سازی مبتنی بر نواحی مطلوب نیز در ترکیب با روش پیشنهادی، ارائه شده است که باعث می‌شود در سیگنال‌های گفتار، قسمت‌های صحبت و سکوت، با نرخ بیت و کیفیت متفاوتی فشرده شوند. هم‌چنین عملکرد سیستم در محیط‌‌های نویزی نیز بررسی شده است. از قابلیت‌های روش پیشنهادی این است که نرخ فشرده‌سازی و هم‌چنین کیفیت سیگنال بازسازی شده، قابل تنظیم می‌باشد. برای ارزیابی، روش پیشنهادی با دو روش مبتنی بر تبدیل DWT و DCT مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج از لحاظ معیارهای کمّی SNR و MOS مقایسه شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که از دید معیار SNR روش مبتنی بر وجلت در مورد سیگنال‌های صحبت به طور متوسط 40/19% نسبت به روش DWT و 90/11% نسبت به روش DCT، بهتر بوده و در سیگنال‌های صوتی نیز به طور متوسط 97/19% نسبت به روش DWT عملکرد بهتری داشته است. نتایج حاکی از این است که روش مبتنی بر وجلت می‌تواند روش مؤثری برای فشرده‌سازی انواع مختلف سیگنال‌های صوتی و صحبت باشد.