چکیده: کابل های ابررسانا به دلیل داشتن مقاومت الکتریکی بسیار کوچک در دماهای پایین، امکان انتقال جریان بالا را با حداقل تلفات فراهم می‌کنند. ابررسانای دما بالا در دماهای بالاتر (حدوداً 70 درجه کلوین) عمل می‌کند و نیاز به خنک‌کننده پرهزینه مانند هلیوم مایع که در ابررسانای دما پایین استفاده می‌شود، را کاهش می دهد. تولید کابل های فشرده تر با استفاده از ابررسانای دما بالا، آن ها برای شبکه‌های برق مدرن بسیار مناسب می‌سازد. کابل های ابررسانا به عنوان یکی از تجهیزات مهم در انتقال انرژی الکتریکی در شبکه های قدرت مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به شرایط بهره برداری مختلف شبکه قدرت، درک رفتار کابل‌های ابررسانا در شرایط پایدار و گذرا بسیار حائز اهمیت است. افزایش جریان با وقوع خطا موجب افزایش دمای کابل ابررسانا می شود و ویژگی‌های الکتروحرارتی آن را تحت تأثیر قرار می دهد. این امر، ممکن است به نوارهای ابررسانا آسیب برساند. بنابراین، پیش از بکارگیری این کابل‌ها در شبکه‌های واقعی، لازم است که رفتار الکتروحرارتی آن‌ها در شرایط گذرا به طور جامع مورد بررسی قرار گیرد. این پایان نامه، به بررسی عملکرد کابل ابررسانای 9/22 کیلوولت هم محور با عایق دی الکتریک سرد، در حضور تولید پراکنده از نوع ژنراتور القایی دو سو تغذیه می پردازد. در این پژوهش، یک مدل مداری برای کابل مورد مطالعه باز طراحی شده است، که قابلیت تحلیل پارامترهای الکتروحرارتی را دارد. بررسی عملکرد کابل ابررسانا تحت شرایط پایدار و گذرا با تغییر عواملی همچون ظرفیت توان تولید پراکنده، طول خطوط موجود در شبکه، نوع خطا، مقاومت خطا و طول دوره خطا با توجه به مدل ارائه شده انجام شده است. نتایج به دست آمده بر اهمیت بررسی تأثیرات شبکه بر رفتار کابل ابررسانا تأکید می‌کند. به طور کلی هدف از ارائه این پایان نامه، بررسی رفتار کابل ابررسانا با تغییر حالت های عملیاتی آن است. نتایج حاصله نشان می‌دهد که پارامترهای شبکه به‌طور قابل‌توجهی بر حالت عملیاتی کابل ابررسانا تأثیر می‌گذارد. افزایش مقاومت خطا سبب کاهش تلفات لایه ابررسانا در حالت مقاومتی و افزایش شدید این تلفات در حالت عبور شار می شود. تغییر مقاومت خطا از 01/0 به 10 اهم منجر به کاهش 84 درصدی در جریان ورودی به کابل و انتقال به ناحیه عبور شار می شود. علاوه بر این، مدت زمان خطا بر ویژگی‌های محدودکننده کابل ابررسانا تأثیرگذار است. همچنین، شاخص محدودشوندگی خطا با افزایش دوره خطا، 32 درصد کاهش یافته است. در این پژوهش، مدلی باز طراحی و استفاده شده است که قادر به ارزیابی عملکرد الکتروحرارتی یک کابل ابررسانا است و بر اهمیت پارامترهای شبکه در مطالعات رفتار گذرا تأکید می-ورزد.