چکیده: برای جداسازی ذرات در یک دستگاه میکروفلوئیدیک می توان از میدان مغناطیسی به همراه لایه نشانی الکترودهای مغناطیسی در کف میکروکانال استفاده کرد و طرحی فناورانه ارائه داد. طرح ارائه شده شامل یک میکروکانال به طول سی میلیمتر با سه خروجی مختلف می باشد که می توان با لایه نشانی چند الکترود از جنس نیکل با زاویه و ضخامت متفاوت در کف آن، سه میکروذره مغناطیسی مختلف را همزمان به سه خروجی مجزا هدایت کرد. به منظور معتبرسازی نتایج، حل عددی با روابط تحلیلی مقایسه شده است. در ادامه پارامترهای مهم در انحراف میکروذرات، همچون اندازه میکروذرات مختلف، ابعاد سیم ها، فاصله ی سیم ها، زاویه قرارگیری سیم ها و همچنین شدت دبی جریان ورودی به کانال مورد بررسی عددی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که به ذرات M-450 به دلیل مغناطیس پذیری بالاتر و قطر ذرات بزرگ، نیروی بیشتری (نسبت به میکروذرات Myone و oligo dT(25)) وارد می شود. در این بررسی نشان داده شد که با افزایش زاویه ی قرارگیری سیم ها از سه تا پانزده درجه در کف کانال، میزان انحراف ذرات کاهش پیدا می کند و ذرات در زاویه سه درجه توانایی عبور از سیم را نداشته و در مسیر سیم منحرف و جداسازی می شوند. همچنین سه ضخامت ده، پانزده و بیست میکرون برای الکترودهای لایه نشانی شده مورد بررسی قرار گرفته است که در آن بیشترین انحراف ذرات مربوط به ضخامت 20 میکرون می باشد به گونه ای که در این ضخامت، ذرات توانایی عبور از الکترودها را ندارند. همچنین مشاهده شده است که با افزایش فاصله سیم ها نسبت به یکدیگر (از 400 میکرون به 700 میکرون) ، میزان انحراف میکروذرات نیز افزایش پیدا می کند و در فواصل بیشتر از 700 میکرون، به دلیل از بین رفتن تاثیر دو سیم بر یکدیگر، میزان انحراف ذرات تقریبا ثابت باقی می ماند. با افزایش دبی سیال ورودی از 25 تا 75 میلیمتر بر ثانیه، نیروی هیدرودینامیکی وارد بر میکروذرات افزایش پیدا می کند و در نتیجه میزان انحراف ذرات در هنگام عبور از الکترودها کاهش پیدا می کند به گونه ای که در سرعت 25 میلیمتر برثانیه ذرات از الکترودها عبور نکرده و در سرعت های 50 و 75 میلیمتربرثانیه میزان انحراف از بیست میکرون به ده میکرون کاهش پیدا می کند و مشاهده شد که در سرعت 50 میلیمتر بر ثانیه بهترین راندمان(94%) برای میکروچیپ طراحی شده، بدست می آید.