چکیده: هدف از این مطالعه، افزایش خواص مکانیکی و کاهش میزان سایش مواد پلیمری با ساخت مواد کامپوزیتی و با استفاده از نانوساختارها مختلف به‌عنوان ماده تقویت‌کننده است. در این مطالعه، با افزودن نانولوله‌کربنی، نانو‌رس و نانواکسیدگرافن به زمینه اپوکسی، تغییرات خصوصیات مکانیکی ماده‌ی حاصل بررسی شد. برای این منظور نمونه‌های اپوکسی خالص، اپوکسی/ نانولوله‌کربنی (% 1/5 نانولوله‌کربنی)، اپوکسی/ نانورس (% 1/5 نانورس)، اپوکسی/ نانواکسیدگرافن (% 1/5 نانواکسیدگرافن)، اپوکسی/ نانولوله‌کربنی/ نانورس (% 0/75 نانولوله‌کربنی و % 0/75 نانورس)، اپوکسی/ نانولوله‌کربنی/ نانواکسیدگرافن (% 0/75 نانولوله‌کربنی و % 0/75 نانواکسیدگرافن)، اپوکسی/ نانورس/ نانواکسیدگرافن (% 0/75 نانورس و % 0/75 نانواکسیدگرافن) و اپوکسی/ نانولوله‌کربنی/ نانورس/ نانواکسیدگرافن (% 0/5 نانولوله‌کربنی، % 0/5 نانورس و % 0/5 نانواکسیدگرافن) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای دستیابی به پراکندگی یکنواخت نانوساختارها در زمینه اپوکسی، از همزن مکانیکی به‌همراه فراصوت استفاده ‌شد. مدول یانگ، استحکام کششی نهایی، کرنش در نقطه شکست و چقرمگی نمونه‌های نانوکامپوزیتی، از منحنی‌ تنش - کرنش استخراج شد. آزمون سایش خشک نیز با استفاده از دستگاه پین روی دیسک در بارهای مختلف ( 20N ،60N و 100N) و در دمای اتاق مورد بررسی قرار گرفت. بررسی نتایج نشان می‌دهد که تقویت رزین اپوکسی با 1/5 درصد وزنی نانولوله‌کربنی بیشترین تاثیر را بر خواص مکانیکی اپوکسی دارد. در این نمونه تنش قابل تحمل % 16 و کرنش در لحظه شکست % 27 نسبت به اپوکسی خالص افزایش نشان می‌دهد. همچنین، نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که ترکیب نانورس با نانواکسیدگرافن چقرمگی را % 42 نسبت به اپوکسی خالص افزایش می‌دهد که این مقدار بیشترین افزایش نسبت به سایر نمونه‌ها است. کامپوزیت‌های اپوکسی/ نانولوله‌کربنی و اپوکسی/ نانورس بالاترین مقاومت در برابر سایش را در مقایسه با سایر نمونه‌ها از خود نشان دادند. به‌طوری‌که نرخ سایش در بار 60N برای نمونه حاوی % 1/5 نانولوله‌کربنی % 81 و در بار 100N برای نمونه‌ی‌ حاوی % 1/5 نانورس % 60 نسبت به اپوکسی خالص کاهش از خود نشان دادند. خصوصیات مورفولوژی سطوح شکست و سایش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی ‌شد.