چکیده: خنک کاری داخلی پره های توربین گاز با توجه به شرایط کاری با دمای بالا، یکی از مهم ترین مسائل در زمینه توربو ماشین ها می باشد. روشی جایگزین برای آشفته‌سازهای دندانه ای در سال های اخیر، استفاده از دیمپل یا برآمدگی می باشد. این دو تکنیک در مقایسه با دندانه افت فشار کمتری به وجود می آورند که این مسئله باعث افزایش راندمان حرارتی می شود. در تحقیق حاضر، با استفاده از روش های عددی، مشخصه های جریانی و انتقال حرارتی کانال خنک کاری مستطیلی شکل مجهز به دیمپل و برآمدگی مورد بررسی قرار گرفته است. چهار هندسه مختلف از دیمپل ها و برآمدگی های V شکل در نظر گرفته شده است. هدف از انجام این تحقیق، افزایش انتقال حرارت، اختلاط جریان و همچنین ترکیب این دو روش بر روی دیوار های مختلف کانال داخل پره توربین می باشد. پس از آزمودن مدل های توربولانسی دیگر همچون k-εو RSM، مدل توربولانسی K-ω انتخاب شده و تمامی نتایج با استفاده از این مدل به دست آمده است. ترکیب دیمپل و برآمدگی بر روی دیوار های مختلف کانال هدف اصلی طراحی در این تحقیق می باشد و بازه عددی رینولدز از 10000 تا 60000 مورد نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که در رینولدز های پایین (Re=10000)، حالتی که دیواره های روبرویی به دیمپل مجهز شده است، بالاترین راندمان را داراست. این در حالیست که در حالت های دیگر آزمایش شده، نرخ عدد ناسلت یکسانی را نشان می دهند. با افزایش رینولدز تا 20000، این نرخ برای تمامی حالت ها مورد افزایش می-یابد. در رینولدز های بالاتر، در حالت هایی که یک دیواره به دیمپل مجهز شده، دیواره های روبرویی به دیمپل و یا به دیمپل و برآمدگی مجهز شده اند، دچار کاهش در نرخ انتقال حرارت می شوند. اگرچه در حالتی که چهار دیواره کانال به دیمپل مجهز شده اند، به دلیل وجود یک جفت گردابه مخالف گرد به وجود آمده از دیمپل های روی دیواره کناری نرخ انتقال حرارت افزایش پیدا می کند. لازم به ذکر است که در تمامی موارد با افزایش رینولدز ضریب اصطکاک افزایش یافته، در نتیجه بالاترین راندمان حرارتی متعلق به حالت چهار دیواره مجهز به دیمپل می باشد.