چکیده: شکل‌دهی تدریجی تک نقطه‏ای یک روش جدید برای نمونه‌سازی سریع قطعات ورقی، بدون نیاز به قالب و تجهیزات گران‌قیمت است. این فن‌آوری، به دلیل هزینه کم و سرعت بالا، برای تولید نمونه‌ی‌ اولیه قطعات ورقی پیچیده مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد. یکی از مسائل مهم در شکل‌دهی تدریجی کنترل نازک شدگی ورق می‌باشد. این پایان‌نامه، اثر پنج راهبرد مختلف مسیر حرکت ابزار را بر ضخامت و ارتفاع دیواره در فرایند لبه‌کاری تدریجی ورق آلیاژ آلومینیوم AA1060 وAA3105 ، به روش شبیه‌سازی اجزای محدود و تجربی مطالعه می‌کند. توزیع ضخامت و ارتفاع دیواره به‌دست آمده از شبیه‌سازی المان محدود با سه مسیر ابزار مارپیچ استوانه، مارپیچ مخروط با شعاع قاعده ثابت و متغیر در سرعت ثابت شکل‌دهی، در مطابقت قابل قبولی با نتایج تجربی پژوهش‌های پیشین می‌باشد. سپس دو راهبرد جدید مسیر ابزار شامل مارپیچ نمایی برای لبه‌کاری ورق در تحلیل المان محدود و کار آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این دو روش نشان می‌دهند با به‌کارگیری این دو راهبرد جدید، می‌توان شکل‌پذیری ورق را افزایش داد به نحوی که در سرعت‌ شکل‌دهی ثابت، توزیع ضخامت 25% بهبود می‌یابد. نیز، ارزیابی نتایج به‌دست آمده از شبیه‌سازی و روش تجربی در سرعت‌ شکل‌دهی ثابت و متغیر نشان می‌دهد که سرعت ثابت شکل‌دهی توزیع ضخامت یکنواخت‌تری را ایجاد می‌نماید. همچنین، مطالعه تاثیر قطر ابزار در لبه‌کاری تدریجی نشان داد با افزایش قطر ابزار، توزیع ضخامت یکنواخت‌تر و ارتفاع لبه بیشتری حاصل می‌شود.