چکیده: در نیروگاه های برق سرمایش خشک می تواند یک جایگزین مناسب برای سرمایش تر باشد؛ به خصوص در جایی که صرفه جویی در آب و حفظ محیط زیست یک موضوع نگران کننده است. با این وجود، تکنولوژی سرمایش خشک به دلیل وابستگی شدید به دمای هوای محیط ممکن است در حفظ خروجی طراحی شده نیروگاه هنگام گرمترین ساعات سال که دوره پیک مصرف انرژی نیز است، ناتوان باشد. در واقع بسته به نوع آب و هوای منطقه و انتخاب نقطه طرح، یک نیروگاه به خاطر افزایش فشار خروجی توربین، با کاهش 10 تا 20 درصدی ظرفیت خود مواجه می شود. برای نیروگاه سیکل ترکیبی، سمت توربین گازی بواسطه افزایش دمای محیط با کاهش ظرفیت روبرو می شود. یک پیشنهاد برای فرونشاندن این وضعیت، استفاده از مقدار کمی آب برای تکمیل یا افزایش کارایی سیستم سرمایش برای دوره های گرم گوتاه است. روشهای متفاوتی برای استفاده از این پیشنهاد مورد توجه قرار گرفته است که در فصل اول به آن اشاره شده است. روش سرمایش هوای ورودی با اسپری که در آن مقدار کمی آب را به درون هوای ورودی می پاشند تا با تبخیر خود موجبات خنک شدن هوا را فراهم کند، برای تحلیل در این تحقیق انتخاب شده است. حل عددی و سه بعدی انتقال حرارت و جریان در درون مجاری فین دار و بیضوی کندانسور هوایی مورد نظر انجام شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. شبیه سازی عددی با استفاده از تحلیل جریان آرام سه بعدی و به همراه ترکیب انتقال حرارت و جریان سیال صورت گرفته است. نتایج عددی با و بدون اسپری، برای دما، فشار، عدد ناسلت و ضریب اصطکاک برای سرعت های مختلف هوای ورودی به مبدل (1 تا 5m/s) نشان داده شده و با نتایج عملی در دسترس مقایسه شده است. نتایج آزمایشگاهی و تحلیل عددی نشان می دهد که با مصرف قابل قبول آب و بدون اثرات محیطی مخرب، بدون افزایش هزینه های عملیاتی و نگهداری و نیاز به انرژی و پیچیدگی. سرمایش هوای ورودی با اسپری می تواند به طور معنا داری کارآیی کندانسور هوایی را در نیروگاه مجهز به سیستم سرمایش خشک افزایش دهد