پایان نامه > کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود > مهندسی عمران > مقطع کارشناسی ارشد > سال 1403
پدیدآورندگان:
علی شاهقاسی سلامی [پدیدآور اصلی]، ابراهیم زمانی [استاد راهنما]
چکیده: چکیده سال‌هاست که بتن به عنوان یک ماده ساختمانی حیاتی در ساخت انواع سازه‌ها از جمله ساختمان‌ها، پل‌ها، سدها و روسازی‌ها به کار می‌رود. بتن معمولی، ماده‌ای شکننده با مقاومت کششی و کرنش پایین است. برای رفع این محدودیت، استفاده از الیاف به منظور تقویت بتن، طی دهه‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی افزودن الیاف، نه فقط افزایش مقاومت، بلکه کنترل ترک‌های بتن و بهبود شکل‌پذیری آن پس از ترک خوردن است. با توجه به گسترش سیستم‌های حمل‌ونقل و نیاز روزافزون به روسازی‌های بتنی، این پژوهش به بررسی کاربرد دو نوع الیاف ماکرو سنتتیک توئیست و میکرو سنتتیک پلی‌پروپیلن ( PP) در ساخت رویه‌های بتنی ترافیکی پرداخته است. در این راستا، 21 طرح اختلاط بتن طراحی و نمونه‌های آن‌ها از نظر مقاومت فشاری، کششی، خمشی، ضربه‌پذیری و جمع‌شدگی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که الیاف تأثیر چشمگیری بر مقاومت فشاری ندارند و حتی ممکن است باعث کاهش آن شوند، اما مقاومت کششی و خمشی بتن را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. همچنین ضربه‌پذیری نمونه‌ها تا 5 برابر بهبود یافت. بررسی نتایج حاکی از آن بود که طرح اختلاط با 0.11% الیاف توئیست و 0.165% الیاف پلی پروپیلن، بهترین عملکرد را ارائه می‌دهد. در نهایت، یک نرم‌افزار کامپیوتری طراحی شد تا با در نظر گرفتن کاربری مورد نظر، ضخامت روسازی بتنی را محاسبه و ترکیب بهینه الیاف را پیشنهاد دهد.
کلید واژه ها (نمایه ها):
#کلمات کلیدی: بتن الیافی #الیاف ماکرو و میکرو #مقاومت خمشی #بهینه سازی اقتصادی #روسازی بتنی.
محل نگهداری: کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود
یادداشت: حقوق مادی و معنوی متعلق به دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد.
تعداد بازدید کننده:
پایان نامه های مرتبط (بر اساس کلیدواژه ها)