چکیده: این پژوهش به بررسی تأثیر الیاف طبیعی و پوسیدگی و همچنین هوازدگی آن‌ها بر رفتار مکانیکی خاک‌ می‌پردازد. هدف اصلی، ارزیابی اثرات پوسیدگی الیاف و هوازدگی بر مقاومت فشاری و کرنش گسیختگی و پارامترهای مکانیکی خاک است. آزمایش‌های انجام‌شده شامل ترکیب الیاف و خاک با دماهای بالا (280 درجه سانتی‌گراد) جهت شبیه‌سازی پوسیدگی، و آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده و همچنین سیکل ذوب – یخ جهت شبیه سازی تغییرات آب وهوایی است. نتایج نشان داد که با افزایش درصد الیاف از 0% تا 1%، مقاومت فشاری نمونه‌های مرطوب و خشک کاهش یافت، در حالی که کرنش گسیختگی افزایش یافت که نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری بیشتر خاک است. در نمونه‌های پوسیده، مقاومت فشاری و کرنش گسیختگی به ترتیب 39.28% و 80.69% کاهش یافتند. این کاهش به دلیل افزایش تخلخل و از دست رفتن تأثیر الیاف در تقویت خاک بود. نمونه‌های تثبیت‌شده با سیمان 12% نسبت به نمونه‌های 4% و 8% سیمان مقاومت فشاری بالاتری داشتند، اما کرنش گسیختگی در آنها کمتر بود که به دلیل فرآیند هیدراتاسیون سیمان و کاهش انعطاف‌پذیری نمونه‌ها است. علاوه بر این، با افزایش مدت عمل‌آوری، مقاومت فشاری نمونه‌ها افزایش و کرنش گسیختگی کاهش یافت، به‌ویژه در نمونه‌های دارای درصد بالای الیاف .در آزمایش‌های سیکل ذوب-یخ، مشخص شد که کاهش وزن در نمونه‌ها با افزایش درصد الیاف بیشتر بود، به ویژه در نمونه‌های عمل‌آوری‌شده. این کاهش عمدتاً به دلیل ایجاد حفرات توسط الیاف و فرآیند یخ‌زدگی و ذوب شدن آن‌ها بود که منجر به افت وزن و تراکم خاک می‌شد. با این حال، این تغییرات وزنی ناچیز بوده و تأثیر قابل‌توجهی بر پایداری کلی خاک نداشت. این تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از الیاف طبیعی می‌تواند خواص مکانیکی خاک را بهبود بخشد، اما پوسیدگی الیاف در بلندمدت باعث کاهش مقاومت فشاری و کرنش گسیختگی می‌شود. همچنین، تثبیت خاک با سیمان به‌ویژه در درصدهای بالاتر، مقاومت خاک را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. نتایج سیکل‌های ذوب-یخ نیز نشان داد که تغییرات وزنی و ساختاری ناشی از آب و هوا ناچیز بوده و تأثیر عمده‌ای بر عملکرد خاک ندارد.