چکیده: روش‌های تقویت سازه‌ها به وسیله الیاف کامپوزیتی شامل روش تسلیح خارجی با ورقه‌های FRP موسوم به EBR و روش نصب در نزدیک سطح با نوارها و آرماتور FRP موسوم به روش NSM می‌باشد. روش EBR به عنوان رایج‌ترین روش تقویت سازه‌ها به شمار می‌آید. این روش با توجه به آن که برای افزایش ظرفیت باربری سازه موثر است، با چالش‌های اساسی از جمله آسیب‌پذیری در برابر آتش‌سوزی، ضربه، شرایط نامساعد محیطی و جداشدگی زودرس ورقه ‌FRP از سطح بتن، روبرو می‌باشد. انجام تحقیقات متعدد برای کاهش اثرات محیطی روی کامپوزیت‌ها و کنترل پدیده‌ی جداشدگی ورق‌ها، منجر به ابداع روش دیگری موسوم به روش نصب در نزدیک سطح (NSM) شده است. در روش نصب در نزدیک سطح از نوارها و آرماتورهای FRP برای تقویت اعضای سازه بتنی استفاده شده است. تاکنون بیشتر تحقیقات انجام شده، کاربرد میلگردهای FRP با استفاده از روش NSM را روی تیرهای بتنی بررسی کرده‌اند. اخیراً در چند مورد استفاده از یک نوع میله دست‌ساز که از پیچاندن ورقه‌های FRPحول یک هسته چوبی با مقطع دایره‌ای شکل به دست می‌آید، برای تقویت سازه‌ها به روش NSM مشاهده شده است. در روش NSM-MMFRP Rods از میله‌های دست‌ساز FRP موسوم به MMFRP برای تقویت اعضای سازه‌های بتن مسلح استفاده می‌شود. میله ‌های MMFRP از پیچاندن ورقه‌های FRPحول هسته‌ای از جنس میله‌ی چوبی یا فلزی ساخته می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی عملکرد روش NSM-MMFRP Rods در تقویت اتصالات بتنی و مقایسه نتایج بدست آمده از این روش با روش چسباندن خارجی ورقه‌های FRP یا همان روش EBR تحت بارهای لرزه‌ای می‌باشد. در این پایان‌نامه ابتدا صحت مدلسازی توسط مقایسه نتایج نمونه‌های بدون تقویت و تقویت شده به روش‌های EBR و NSM با میله‌های دست‌ساز انجام گرفت. همچنین جهت درک بهتر رفتار میلگردهای دست‌ساز تعدادی نمونه آزمایشگاهی ساخته شد و تحت آزمایش کشش مستقیم قرار گرفت. در این پژوهش نمونه‌های پیشنهادی شامل نمونه مرکب از دو روش EBR و NSM، نمونه مرکب از میله‌های دست‌ساز با هسته چوبی و فولادی و نمونه مرکب از روش NSM با هسته فولادی مدلسازی و تحلیل شده است. میله‌های دست‌ساز تقویتی، ترکیبی از FRP و فولاد می‌باشد که امکان ایجاد خم برای تولید عامل تقویت L شکل و مهارهای انتهایی را دارا می‌باشد. براساس نتایج بدست آمده از تحلیل دو نمونه ای که با استفاده از روش NSM و هسته چوبی تقویت شده و نمونه‌ای که به روش EBR تقویت شده است،باتوجه به مقدار CFRP یکسان این نمونه‌ها نمونه تقویت شده به روش NSM عملکرد بهتری نسبت به نمونه تقویت شده به روش EBR دارد. با بررسی مودهای گسیختگی FRP دراین نمونه‌ها، مشخص شد روش NSM نسبت به روش EBR برتری دارد. همچنین با تحلیل مدل‌های پیشنهادی، تاثیر روش تقویت و آرایش میله‌های دست‌ساز با هسته چوبی و میلگرد مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده براساس منحنی نیرو-تغییرمکان، شکل پذیری، کاهش سختی و جذب انرژی بیان گردید و مناسب‌ترین آرایش میله‌های دست‌ساز ارائه شده است. با توجه به نحوه انجام مقاوم سازی اتصالات، مشاهده می‌گردد که روش مقاوم‌سازی EBR علی‌رغم اینکه در بسیاری از تحقیقات استفاده شده است، فاقد قابلیت اجرا در اتصالات موجود در سازه است، درحالی‌که روش NSM امکان اجرا آسان‌تری در اتصال موجود در سازه را دارا می‌باشد.