چکیده: در حوضه های کوهستانی کشور بخش عمده ای از بارش ها به صورت برف بوده است، که طبق بررسی های انجام شده، حدود 60% آب های سطحی و 57% آب های زیرزمینی کشور در مناطق برف گیر قرار دارند، که از آب حاصل از ذوب برف تغذیه می کنند. ذخیره برف زمستانی از جمله منابعی است که برخلاف باران می توان برای فصل بهار و تابستان روی آن برنامه ریزی کرد. در این پژوهش به بررسی روند تغییرات سطح پوشش برف حوضه ی دریاچه ارومیه با تصاویر MOD10A2 سنجنده MODIS طی دوره آماری 18 ساله(2017-2000) پرداخته شده است. همچنین به تحلیل داده های مجموع بارش، کمینه و بیشینه دمای ماهانه ایستگاه های هواشناسی در حوضه ی دریاچه ارومیه پرداخته و همبستگی بین این متغیرها با سطح پوشش برف به دست آورده شده است. در نهایت با در اختیار داشتن داده های تراز سطح آب دریاچه روند تراز آب مورد بررسی قرار گرفته شد و ضریب همبستگی آن با متغیرها به دست آورده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، سطح پوشش برف با مجموع بارش و دما همبستگی معناداری دارد. در زمستان و پاییز بارش و دمای کمینه و در تابستان دمای بیشینه فاکتور مهم در انباشت و ذوب برف هستند. ضرایب همبستگی به ترتیب در زمستان 0.385، 0.5، 0.5947- ، 0.5167- و در تابستان 0.623- شده است. اما تراز سطح آب برخلاف انتظار با مجموع بارش رابطه معکوس داشته است. این بدان مفهوم است که در طی 17سال اخیر، عوامل دیگری مانند برداشت از رودخانه های دائمی و فصلی که آب ورودی دریاچه را تأمین می کنند، احداث سازه های هیدرولیکی، کاهش ورودی آبهای سطحی به دریاچه تأثیر بیشتری روی تراز آب دریاچه داشته اند. همچنین دما با سطح تراز آب ارتباط معناداری دارد، به بیان دیگر با افزایش دمای ماکسیمم یا مینیمم، تراز سطح آب دریاچه ارومیه کاهش می یابد که به دلیل تبخیر بیشتر در سطح دریاچه بوده است.