چکیده: در این رساله خصوصیات هدایت گرمایی نانو سیال Fe3O4/CuOبر پایه آب بر حسب پارامترهای مختلفی همچون دما و درصد وزنی بدون حضور میدان مغناطیسی و با حضور میدان مغناطیسی تا 2/0 تسلا به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفت. هدایت گرمایی با استفاده از روش سیم داغ مورد اندازه گیری واقع شد. نتایج نشان می دهد که در غیاب میدان مغناطیسی هدایت گرمایی نسبی نانو سیال Fe3O4در حضور نانو ذرات CuO با غلظت های مختلف افزایش پیدا می کند و هر چه غلظت CuO بیشتر باشد، هدایت گرمایی هم بیشتر است. علاوه بر این با افزایش دمای نانو سیال از 25 تا 50 درجه سانتی گراد، هدایت گرمایی سیستم Fe3O4/CuO با غلظت های مختلف با یک فرم تقریبا خطی با افزایش دما رشد می کند. هدایت گرمایی نسبی نانو سیال Fe3O4 خالص و مخلوط Fe3O4 نانو ذرات CuO در حضور میدان مغناطیسی افزایش می یابد. نرخ افزایش هدایت گرمایی به قدرت میدان مغناطیسی یکنواخت که به سیستم وارد می شود وابسته است. جزئیات بیشتر در متن توصیف شده است. یک مدل عددی با استفاده از روش CFD برای شبیه سازی هدایت گرمایی در نانو سیال Fe3O4/CuO ارائه گردید. یک کانال مستطیلی که دیواره های آن در دماهای مختلفی قرار دارند و نانو سیال Fe3O4/CuO درون آن در جریان است برای شبیه سازی در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که میدان مغناطیسی به طور چشمگیری نسبت هدایت گرمایی به انتقال گرما از طریق همرفت را افزایش می دهد. این نسبت در قالب عدد پکله در راستای طولی و عرضی کانال مورد مطالعه قرار گرفته است. جزئیات بیشتری از محاسبات و نتایج تجربی درون متن آورده شده است.