چکیده: زبانه‌ها عوارض ساحلی که از یک طرف به خشکی متصل بوده و از طرف دیگر به داخل دریا در جهت امواج غالب و جریانات کرانه راستا، با گذشت زمان رشد می‌کنند و معمولا در انتهایشان در یک یا چند شاخه به سمت خشکی منحرف می‌شوند. از جمله بارزترین اینگونه زبانه‌ها در آب‌های ایران، نوار باریک ماسه‌ای میانکاله می‌باشد که موجب شکل‌گیری خلیج گرگان شده است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تغییر و تحولات سواحل زبانه میانکاله تحت تاثیر تغییرات تراز آب می‌باشد. به همین منظور نخست تئوری‌های تحلیلی مرتبط برای منطقه‌ی مورد نظر، بررسی و سپس نتایج از طریق مقایسه با تصاویر ماهواره ای مورد صحت سنجی قرار گرفت. در مرحله بعدی با استفاده از مدل عددی مایک 21 تاثیر تغییرات تراز آب بر بخش‌های مختلف زبانه میانکاله مورد ارزیابی واقع شد. نتیجه بررسی رابطه تجربی مطرح شده در این تحقیق، تغییرات 110 متری خط ساحل را به ازای فرض تغییرات یک متری در تراز سطح آب نشان می‌دهد. همچنین نتایج به دست آمده از همانند سازی عددی حاکی از آن است که تغییرات خط ساحل در قسمت‌های مختلف سواحل میانکاله متناسب با شرایط هیدرودینامیکی حاکم بر ساحل شامل ویژگی‌های موج و جریان و شرایط مورفودینامیکی حاکم بر هر بخش از زبانه میانکاله شامل جنس رسوبات، شکل بستر، شیب ساحل و تغییرات عمق تعادلی متفاوت است به طوریکه در بخش‌های شرقی در مجاورت دهانه خلیج میانکاله با کاهش تراز آب دریا شاهد پیش‌روی بیشتر خط ساحل به سمت دریا نسبت به بخش‌های شرقی و مرکزی خواهیم بود. هم‌چنین بررسی حالت‌های مختلف حاکم بر ساحل در سه بخش غربی، میانی و شرقی با توجه به نتایج روابط تئوری و مدل‌سازی صورت گرفته حاکی از آن هست که حالت ساحل در تمامی بخش‌های سواحل میانکاله از نوع سواحل پراکنا می‌باشد به طوریکه از غرب به شرق، میزان پراکنایی ساحل افزایش می‌یابد که این مسئله به افزایش پیش‌روی خط ساحل با کاهش تراز آب دامن می‌زند.