چکیده: یکی از معضلات بزرگ برای خطوط لوله با قطر بالا گسیختگی در هنگام زمین لرزه می باشد. به همین دلیل بررسی تقاطع گسل ها با این گونه خطوط لوله و میزان لرزه خیزی محدوده حائز اهمیت می باشد و می تواند در طراحی و بهره برداری و مدیریت بحران مورد کاربرد قرارگیرد. مخاطرات ناشى از انتشار امواج و تغییر شکل هاى دائمى زمین (PGD) Peak Ground Displacment موجب شکست خطوط لوله مدفون انتقال آب، گاز و فاضلاب در زلزله‌های شدید می شود و خطوط لوله نمى توانند در برابر تغییر شکل هاى برشی مقاومت کنند. با توجه به اهمیت خط لوله انتقال آب سد ماملو به طول 35 کیلومتر، قطر 1800 میلیمتر و دبی عبوری بالغ بر 2.5 متر مکعب در ثانیه، که یکی از شریان های اصلی تامین کننده شبکه و حلقه آب شهر تهران می باشد، و همچنین با توجه به لرزه خیزی منطقه این خط لوله برای لرزه های گسل های مجاور مورد تحلیل خطر زلزله قرار گرفته است. تحلیل خطر زلزله خود بر دو نوع تحلیل خطر به روش تعیینی و احتمالاتی می باشد. که در این تحقیق از روش احتمالاتی استفاده شده است. در این روش ابتدا با تهیه کاتالوگ لرزه ای که شامل اطلاعات تاریخی زلزله ها از جمله تاریخ وقوع، شدت و محل وقوع آنها می باشد، نمودار توزیع اطلاعات زلزله رسم شده است. با استفاده از تحلیل آماری و رگرسیون خطی، معادله ای بر توزیع بدست آمده برازش داده شده است تا پارامتر های مربوط به رابطه گوتنبرگ- ریشتر به دست آید، با استفاده از توزیع بدست آمده سایت مورد نظر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد برای کاهش خطر زلزله از خطوط لوله پیوسته با مصالح قوی تر و شکل پذیرتر و ضخامت بیشتر استفاده شود.