چکیده: یکی از مهم ترین مسائل ژئوتکنیکی که می تواند کاربری طرح را تحت تأثیر قرار داده و یا منجر به تخریب آن گردد، خاک های مسئله دار می باشد. خاک های مسئله دار به خاک های واگرا، متورم شونده، رمبنده، روانگرا و انحلال پذیر اطلاق می شود. در این پژوهش به طور خاص خاک رمبنده مورد بررسی قرار گرفته است. خاک های رمبنده در حالت طبیعی با درصد رطوبت اندک، دارای مقاومت ظاهری نسبتا زیادی هستند ولی پس از جذب رطوبت و اشباع شدن، فضای خالی بین ذره ها کاهش یافته و خردشدگی در ساختار خاک به وجود می آید که منجر به نشست های ناگهانی و نامتقارن در خاک می گردد. این گونه خاک ها بیش تر در نواحی گرم و خشک و مناطق بیابانی یافت می شوند. کشور ایران در زمره کشورهایی قرار دارد که دارای خاک-های رمبنده می باشد. ضرورت بررسی خاکهای رمبنده با توجه به گسترش نسبتا وسیع این خاک ها در مناطق مختلف و لزوم طراحی سدها، کانال های آبیاری و سایر ابنیه های فنی در این مناطق و نیز با توجه به توسعه شهرنشینی و لزوم گسترش برخی شهرهای بزرگ و احداث مناطق مسکونی، لوله های آب و فاضلاب و... روی این خاک ها اهمیتی دو چندانی می یابد. محققان مختلفی در مورد تثبیت و بهسازی خاک های رمبنده تحقیقاتی انجام اما در این تحقیق به بررسی میزان شاخص رمبندگی خاک های رمبنده در اثر بهسازی آن ها با استفاده از خاکستر لجن فاضلاب پرداخته شده است. نمونه گیری ها از خاک رمبنده به صورت دست نخورده از منطقه کلاله استان گلستان انجام شده است. آزمایش های رمبندگی به وسیله دستگاه تحکیم معمولی انجام شدند. نمونه های مورد آزمایش به دو صورت دست نخورده و بازسازی شده بودند. نمونه های بازسازی شده لازم برای آزمایش در همان نسبت تخلخل محل بازسازی شدند. نمونه های بازسازی شده یا بصورت تثبیت نشده بودند یا با درصدهای مختلف وزنی 2%، 4% و 8% با خاکستر لجن فاضلاب و هم چنین ترکیب خاکستر لجن فاضلاب و آهک در نسبت 4 به 1 مخلوط شدند. نتایج نشان داد که دست خوردگی باعث کاهش شاخص رمبندگی می شود و افزایش درصدی خاکستر لجن فاضلاب و یا ترکیب خاکستر لجن فاضلاب و آهک باعث ایجاد روند ثابت کاهشی می شود یعنی نتایج آزمایش تعیین شاخص رمبندگی نشان داد که افزودن هر یک از این مواد به خاک رمبنده، شاخص رمبندگی را کاهش می دهد و هرچه درصد اختلاط این ماده افزایش یابد، میزان شاخص رمبندگی افت بیشتری خواهد داشت.