چکیده: تغییر اقلیم یکی از مهم‌ترین چالش‌های قرن جاری است. بنا بر اهمیتی که تغییر اقلیم بر ساختار محیطی کره زمین و ساکنان آن داشته است، تلاش به‌منظور شناخت هرچه بیش‌تر چگونگی رخدادهای اقلیمی امری مسلم و ضروری است. در این تحقیق، با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب سطحی حوضه حوضه آبریز لتیان بررسی شده است. به این منظور با به‌کارگیری مدل مولد اقلیمی SDSM، خروجی های مدل های گردش عمومی هوا HadCM3 و Canesm2برای داده‌های اقلیمی تحت سناریوهای A2 و B2 برای مدل HadCM3 و سناریوهای Rcp2.6 و Rcp8.5 برای مدل Canesm2 در دوره‌های 2039-2010 و 2099-2070 ریزمقیاس شد. بر خلاف دما که در هر دو مدل افزایش را نشان می داد، متوسط سالانه-ی رواناب در مدل Canesm2 افزایش و در مدل HadCM3 کاهش نشان می دهد. حداکثر افزایش در میانگین دمای بیشینه تا سال 2100 برابر با 3.8 درجه سانتی‌گراد در ماه اکتبر برای مدل Canesm2 می باشد. طی بدبینانه‌ترین حالت در سناریوی بدبینانه ی A2 در افق آینده دور شاهد کاهش 21 میلیون مترمکعبی حجم رواناب سالانه نسبت به دوره ی پایه هستیم. در این پژوهش به‌منظور شبیه سازی شرایط بهره برداری از مخزن سد لتیان تحت تأثیرات تغییر اقلیم با کمک مدل WEAP روش بهره برداری واقعی در نظر گرفته شده است. نتایج شبیه سازی با فرض تغییر منابع تأمین و همچنین تغییر میزان تقاضا حاکی از کاهش متوسط درصد تأمین سالانه همه ی تقاضاها با افزایش افق های زمانی می باشد به طوری که در سناریوی بدبینانه ی A2 شدیدترین تغییرات اتفاق افتاده است. درصد متوسط ماهانه ی ذخیره مخزن سد لتیان در ماه های ژانویه، فوریه و مارس در همه ی سناریوها و افق های زمانی تقریباً صفر است و در ماه می فقط در افق آینده ی نزدیک به بالاترین سطح خود و حدود 60% می رسد که به‌خوبی گویای اثر افق های زمانی مختلف به روی ذخیره مخزن و متعاقب آن تأمین تقاضا می باشد.