چکیده: ایران یکی از کشورهای مهم تولید کننده انگور است که ارقام و ژنوتیپ‌های محلی گوناگونی از انگور خوراکی در آن پرورش می‌یابد. هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی و مورفولوژیکی برخی ژنوتیپ ها در کلکسیون انگور منطقه شاهرود با استفاده از ویژگی‌های موفولوژیکی و نشانگرهای SSR است. در این تحقیق 26 خصوصیات مورفولوژی در 55 ژنوتیپ انگور مورد ارزیابی قرار گرفت و در بخش مولکولی از هشت جفت آغازگر SSR در 22 ژنوتیپ انتخابی استفاده شد. تجزیه خوشه ای داده های مولکولی بر مبنای روش الگوریتم UPGMA و ضریب تشابه جاکارد انجام شد. نتایج به دست آمده در بخش مورفولوژیکی نشان داد که تنوع بالایی در صفات مورد ارزیابی وجود دارد. بیشترین شاخص تنوع مربوط به صفت های آنتوسیانین، طول دمبرگ، شکل برگ، تراکم خوشه و کمترین شاخص تنوع مربوط به صفت زاویه برگ بود. نتایج حاصل از ضرایب همبستگی، همبستگی مثبت و معنی داری بین برخی صفات از جمله زاویه برگ با طول رگبرگ، عرض حبه با طول حبه، عرض خوشه با طول خوشه و رنگ گوشت میوه با آنتوسیانین دمبرگ نشان داد. دندروگرام حاصل از صفات مورفولوژیکی در فاصله کاهشی 15 به 10 ارقام را به شش گروه مشخص تقسیم بندی کرد. تمام آغازگرهای SSR مورد بررسی چندشکلی نشان دادند. جفت آغازگرهای مورد استفاده در این پژوهش، در 22 ژنوتیپ باندهای دوتایی و تک باند را از خود نشان دادند. در تجزیه کلاستر با نشانگر SSR ارقام در پنج گروه مشخص گروه بندی شدند و رقم دیشویی به دلیل آنتوسیانین بالا به تنهایی در یک گروه قرار گرفت. نتایج نشان داد که رقم کاردینال در فاصله ژنتیکی دورتری نسبت به سایر ارقام قرار دارد و رقم عسکری اصفهان به تنهایی در یک گروه قرار گرفت. نتایج این پژوهش، نشان دهنده وجود تنوع مولکولی و مورفولوژیکی در بین ارقام انگور کلکسیون شاهرود است.