چکیده: سیب زمینی به دلیل عملکرد بالا در واحد سطح و انرژی تولیدی آن نقش مهمی در تغذیه مردم جهان دارد و با توجه به جایگاه سیب زمینی و مصرف بی رویه کود ها و سموم شیمیایی، استفاده از ترکیبات آلی و کودهای زیستی اجتناب ناپذیر است. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر مصرف و روش های مصرف باکتری های محرک رشد و اسید هیومیک بر سیب زمینی به اجرا درآمد. تیمارهای این آزمایش شامل باکتری های محرک رشد سودوموناس فلورسنس و سودوموناس پوتیدا با سه روش مصرف خاک دهی، برگ مصرف و مصرف توأم همچنین اسید هیومیک با سه روش مصرف خاک دهی، برگ مصرف و مصرف توأم به همراه یک تیمار شاهد بود. نتایج آزمایش نشان داد، مصرف باکتری های محرک رشد و اسید هیومیک عملکرد، وزن خشک کل بوته، وزن خشک غده، وزن خشک اندام هوایی و ... را نسبت به شاهد افزایش داد. بررسی ها نشان داد، حداکثر میانگین تعداد برگ در بوته، وزن خشک برگ، ارتفاع ساقه و تعداد ساقه در تیمار مصرف توأم سودوموناس پوتیدا و مصرف توأم اسید هیومیک حاصل شد، همچنین حداکثر وزن خشک ساقه، وزن خشک کل بوته و وزن خشک اندام هوایی در تیمار مصرف توأم سودوموناس فلورسنس و مصرف توأم اسید هیومیک بدست آمد. بررسی عملکرد محصول نشان داد، تیمار مصرف توأم سودوموناس فلورسنس و مصرف توأم اسید هیومیک عملکرد را 9/2 برابر، وزن کل بوته را 6/4 برابر و وزن خشک غده را 1/3 برابر نسبت به شاهد افزایش داد. با اجرای این پژوهش مشخص شد که روش مصرف باکتری های محرک رشد و اسید هیومیک بر ویژگی های مورد بررسی در سیب زمینی موثر بوده و بیشترین تأثیر در مصرف توأم بدست آمد.