چکیده: اومگا3 نام ترکیباتی با اسید های چرب غیر اشباع چندگانه بسیار بلند زنجیر می باشد. گیاهان، بخصوص گیاهان روغنی، منابع خوبی جهت تولید انباشت اومگا3 هستند. با درک درست از مسیر و نحوه ی سنتز آن در گیاهان و شناخت ژن‌های هم‌بیان با ژن‌های اومگا3 دساچوراز، می توان از طریق زیست فناوری گیاهان با انباشت اومگا3 اندک را تبدیل به منابع غنی از اومگا3 نمود. پژوهش حاضر با هدف شناخت ژن‌های هم‌بیان با ژن‌های اومگا3 دساچوراز در دو گیاه سویا به عنوان گیاهی روغنی و نماینده ای از گیاهان دولپه و گیاه برنج به عنوان نماینده ای از گیاهان تک لپه و شناخت تاثیر تنش های زنده و غیر زنده بر الگوی بیانی آن ها توسط ابزار بیوانفورماتیکی انجام شده است. همچنین با انجام پژوهش های تکمیلی همچون بررسی ساختار دوم پروتئینی ژن‌های اومگا3 دساچوراز از تمام موجودات و رسم درخت فیلوژنیکی و بررسی تحول مقدار باز گوانین و سیتوزین در طی تکامل به شناخت بیشتر این ژن‌ها و نحوه ی تکامل شان پرداخته شده است. نتایج بررسی عملکرد در تمام ژن‌ها و شناسایی نزدیک ترین پروتئین‌ها به آن ها توسط رسم شبکه های تعامل پروتئین-پروتئین و شناسایی اوج شدت بیان ژن‌ها در مراحل نموی و بافت ها، نشان داد که ژن‌های اومگا3 دساچوراز در هر دو گیاه دارای دو عملکرد متفاوت هستند. برخی از آنها در محل راس شاخه و ریشه ها تجمع داشته و در جهت رشد نوکی گیاه فعالیت دارند و برخی دیگر در ساقه، برگ و به طور کلی اندام هوایی حضور داشته و در پاسخ گویی به عوامل محیطی زنده و غیر زنده فعالیت می کنند.