چکیده: رودخانه ها به عنوان بخشی از ثروت های طبیعی و ملی کشورمان از اهمیت خاصی برخوردارند. حفظ و حراست از بقاء رودخانه ها و ماهیان آن جهت استفاده آیندگان یک وظیفه همگانی است ولی متأسفانه در ایران با توجه به نبود مدیریت صحیح آب های سطحی و عدم تأمین حقابه های زیست محیطی، با بحران های زیست محیطی روبرو شده اند. این پژوهش به بررسی یکی از مهم ترین چالش های محیط زیست رودخانه ها یعنی تعیین حقابه زیست محیطی پرداخته است. مطالعه موردی بر روی رودخانه بابلرود یکی از مهم ترین رودخانه های شمال ایران صورت گرفت. نیاز زیست محیطی این رودخانه برای گونه شاخص (سس ماهی دریای خزر در مرحله مهاجرت) از سه روش تنانت، Q95% و روش شبیه سازی زیستگاه توسط نرم افزار River2D برآورد گردید. نتایج نشان داد که روش تنانت (مونتانا) قادر به پاسخگویی نیازهای زیست محیطی نیست و با توجه به اینکه در این روش تغییرات روزانه، فصلی یا سالانه و همچنین شرایط زیستگاهی گونه شاخص در نظر گرفته نمی شود، چنین برآوردی بدون توجه به شرایط اکولوژیکی می تواند خسارت های عمده ای را در دوران کم آبی به محیط زیست وارد کند. همچنین روش Q95% به عنوان یک روش هیدرولوژیکی که تنها از داده های تاریخی استفاده می‌کند، علی رغم توانایی در برخی ماه های سال، در ماه های بحرانی، کارایی مقبولی ندارد. روش شبیه سازی زیستگاه با نرم افزارRiver2D ، برآورد معقولی از حقابه زیست محیطی ماهانه و بسته به نیاز گونه موردنظر ارائه می دهد که خود معتبر بودن این روش را در سطح جهان تأیید می نماید. موجودات زنده رودخانه مطلوبیت های مختلفی در مراحل مختلف زندگی خود دارند، بنابراین بهتر است یک رژیم اکولوژی به ازای ماه های مختلف تعریف شود.