چکیده: آللوپاتی یک تکنیک طبیعی و سازگار با محیط زیست است که به تقابل شیمیایی بین گیاهان بر می-گردد، می تواند ابزاری برای کنترل علف های هرز در فرآیند رشد گیاهان زراعی باشد. به منظور بررسی تاثیر بقایای گندم و جو بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد دانه کنجد، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: وجین در تمام فصل رشدعلف های هرز، عدم وجین، علف کش خاک مصرف تریفلورالین (48EC % ) مطابق دوز توصیه شده (2.5 لیتر در هکتار از فرم تجاری)، محلول پاشی برگی با غلظت 50 درصد عصاره کاه و کلش گندم، محلول پاشی برگی با غلظت 100 درصد عصاره کاه و کلش گندم، کاربرد بقایای گندم به صورت مخلوط با خاک به میزان دو تن در هکتار، کاربرد بقایای گندم به صورت مخلوط با خاک به میزان چهار تن در هکتار، کاربرد بقایای گندم به صورت مخلوط با خاک به میزان هشت تن در هکتار، محلول پاشی برگی با غلظت 50 درصد عصاره کاه و کلش جو و محلول پاشی برگی با غلظت 100 درصد عصاره کاه و کلش جو بودند. نتایج نشان داد که تیمار وجین بیشترین تاثیر را بر اکثر صفات مورد بررسی داشت. عملکرد دانه و بیولوژیک کنجد در تیمار وجین علف های هرز به ترتیب 64 و 48 برابر تیمار عدم وجین بود. بهترین تیمار در کنترل علف های هرز تیمار وجین تمام فصل بود، اما به دلیل تراکم بالای سوروف، سایر تیمارهای آزمایش کاهش معنی داری نسبت به تیمار عدم وجین در تراکم و وزن خشک علف های هرز باریک برگ (سوروف) ایجاد نکردند. تراکم علف‌های هرز پهن‌برگ در تیمار کاربرد چهار تن بقایای گندم به طور معنی داری بیشتر از تیمار عدم وجین بود، سایر تیمارهای آزمایش به جزء وجین تاثیری در تراکم پهن-برگ‌ها نسبت به تیمار عدم وجین ایجاد نکردند. وزن خشک پهن برگ ها نیز به طور معنی داری تحت تاثیر محلول پاشی عصاره گندم و عصاره 50 درصد جو و کاربرد دو و هشت تن در هکتار بقایای گندم نسبت به عدم وجین کاهش یافت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که در تراکم بالای علف هرز، وجین موثر‌ترین روش کنترل علف های هرز و جلوگیری از کاهش عملکرد کنجد می باشد و استفاده از بقایای کاه و کلش گندم و یا محلول پاشی عصاره گندم و جو به تنهایی قادر به کاهش تراکم و زیست توده علف های هرز کنجد نخواهد بود.