چکیده: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پرایمینگ بذر و مدیریت تلفیقی علف های هرز بر رشد و عملکرد ذرت، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 1392 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: a -وجین کامل تمام فصل، b- عدم وجین تمام فصل، c- علف‌کش کامل (نیکوسولفورون 2 لیتر در هکتار از ماده تجاری) در مرحله 3 تا 4 برگی ذرت، d- هیدروپرایم+علف‌کش کاهش یافته (نیکوسولفورون 1 لیتر در هکتار از ماده تجاری) در مرحله 3 تا 4 برگی ذرت، e- هیدروپرایم+یکبار وجین 6 هفته پس از سبز شدن، f- هیدروپرایم، g - هیدروپرایم+پرایم با اسید سالیسیلیک+علفکش کاهش یافته (نیکوسولفورون 1 لیتر در هکتار از ماده تجاری)، h- پرایم با اسید سالیسیلیک، i- پرایم با اسید سالیسیلیک+یکبار وجین 6 هفته پس از سبز شدن، j- پرایم با اسید سالیسیلیک+علف‌کش کاهش یافنه، k- هیدروپرایم+پرایم با اسید سالیسیلیک+یکبار وجین 6 هفته پس از سبز شدن بودند. نتایج نشان داد که پرایمینگ با اسید سالیسیلیک و یا هیدروپرایم در تلفیق با علفکش کاهش یافته و یک بار وجین توانست محتوای کلروفیل برگ، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف دانه و عملکرد بیولوژیک ذرت را بطور معنی داری نسبت به شاهد عدم وجین افزایش دهد. همچنین کاربرد هیدروپرایم و پرایم با اسید سالیسیلیک به همراه استفاده از دز کاهش یافته علف‌کش و یا وجین، صفات تراکم و وزن خشک علف های هرز را بطور معنی داری نسبت به عدم وجین کاهش داد. نتایج نشان داد عملکرد دانه در تیمار وجین تمام فصل نسبت به تیمار عدم وجین 52/9درصد افزایش یافت. بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک و هیدروپرایم در تلفیق با سایر روش های مدیریتی علف هرز توانست با بهبود رشد ذرت توان رقابتی آن را در برابر علف های هرز افزایش داده و ضمن کاهش مصرف علف کش باعث افزایش معنی دار عملکرد ذرت گردد.